پدرم سکان قایق را با غضب چرخاند و ما دوباره با کوسه سرشاخ شدیم. در این لحظه برای اولین بار فهمیدیم که در چرخه‌ی شکار و شکارچی این ما هستیم که نقش شکارچی را بازی می‌کنیم.

پرده نخست

نور کوره موهای بلندش را قرمز کرد، شمش را برداشت، براندازش کرد و گذاشتش کنار کوره. باد بزن چند بار بالا و پایین شد و گرما همراه رنگِ سرخی از کوره زبانه کشید.

هیچ کس نمی‌دانست چرا به او خانم‌قزی می‌گویند. مردم از زمانی که یادشان می‌آمد او را به این نام صدا می‌کردند. نام اصلی‌اش هم انگار فراموش شده بود زیر لقب صد ساله‌اش.

سمانه به آرامی چند ضربه روی میز می زند. این کار به گفت و گوی آن ها پایان می دهد . سپس همگی به کارتی که سمانه به روی میز رها می کند خیره می شوند. هیچ کس توقع این کار را نداشت.

خودشان بِهِش مي گويند افغان بيگيرو. افغان بيگيرو روزيست که حکومت ايران افغاني هاي غير مجاز را مي گيرد و برشان مي گرداند به افغانستان. البته معمولاً همۀ شان غير مجازند. تک و توکي بينشان پيدا مي شود که پاسپورتي، کارتي، چيزي داشته باشد.