جات خالیه نفسم. دیگه گرمات رو زیر دست‏هام حس نمی‏کنم. گفتن «آخرین خواستت رو بگو.»

 گفتم «یه چیز شیرین میخوام.»

با تکان‌های صندلی راحتی، مادربزرگ چشمانش رابست.

- خیلی نمی‌خواستمش. گفتند برو بیایی دارد برای خودش. صغیر تا کبیر میشناسنش و تو محل همه سلامش میدن.

در گوشهٔ سمت راست اتاق می‌نشینم و به نور کم سوی چراغ خیره می‌شوم. آتش دارد می‌سوزد، گاز دارد می‌سوزد و خانه، که از دفتر یادداشت روزانه خط خورده، میان دایرهٔ قرمز خودکارم، دارد می‌سوزد. نفس سردی می‌کشم و بخارِ دهانم در هوا محو می‌شود. سرم را پایین می‌اندازم و به شکستگی ناخن‌هایم نگاه می‌کنم.

• کیه ؟!
• سلام خانم همسایه
• سلام
• خانم همسایه می تونم مغزم رو بذارم تو فریزر شما ؟
• نه فریزر من پر شده ، برای مغز دیگه ای جا نداره .
• نمیخواید چک کنید ؟
• نه
• چرا نه ؟!
• چون دلم به حال جوونا می سوخت گذاشتم بذارنش تو فریزرم، گفتم زندگی بدون مغز که نمی شه پشیمون میشن و برمی گردن بگیرنش ولی کسی سراغشون نمی گیره .