«اگر خواستی چیزی را پنهان کنی، لای یک کتاب بگذار این ملت کتاب نمی‌خوانند!» از زمانی که احمد شاملو این جمله معروف را به طعنه در مورد عدم مطالعه مردم ایران زد تا به امروز، سال‌های سال می‌گذرد و گویی این جمله پر مغز تاثیری بر اقشار جامعه و مسئولین نکرد. واقعیت این است که این معضلِ بزرگ که عده ای مسئول و غیر مسئول از آن غافل‌اند را نمی‌توان گردن یکی دو نهاد انداخت؛ هر کسی به سهم خود در این آشفتگی سهیم است زیرا یک سلسله عوامل متعدد و زنجیروار وجود دارد که این وضعیت را به وجود آورده است.

نشانه‌هایی برای صبح صادق یا فجر کاذب؟!

نام کتاب: نشانه‌های صبح، نویسنده: ابراهیم حسن بیگی، چاپ دوم بهار 94، انتشارات: شهرستان ادب، تعداد صفحات: 188‌، قطع: رقعی، شمارگان: 1200 نسخه، قیمت: 8500 تومان

خلاصه داستان:

رمانی که با هر خوانش، نوشته می‌شود.

نام کامل این رمان «هیس: مائده؟ وصف؟ تجلی؟» است. و با بن‌مایه‌های قصه روایت می‌شود. تکیه بر هزار و یک شب و بوف کور صادق هدایت.

رمان هیس به استقبال مرگ رفتن سه شخصیت را روایت می‌کند. شخصیت‌هایی که هر کدام به دلیلی ناچار به مردن هستند. پاسبانی که که تا انتهای رمان نامش گفته نمی‌شود. با کلمه ستوان یا لوطی خطاب قرار می‌گیرد. جهان شاه که متهم به قتل هفده دختر است. و مجید که جسدش با سر له شده کنار اتوبان افتاده.

نشر گوشه – 1394

جائی که سرب پُل می شود میان دو رگ ، شاعر شقیقه به گیسو می دهد با شیاری بر گونه و با پوست خسته از طواف درعضلات خاک ، این مجموعه شعر از "مذاب استخوان" تا "عشقه های پاشیده"در 86 صفحه منتشر شده است .
در میانه " آواز های پریشان ، ترنج نور بر دارِ دست و احتضار بلند مژه "، هر کدام با چند شعر و بسیار متفاوت تر از آن چه تا کنون از شاعران شعر ناب به بازار کتاب آمده است . دفتری با شعر های بسیار فنی و تکنیکی به دور از عوامل احساسی و عاطفی مگر شماری چند که برای " بیژن الهی " سطور تب برای " محمود شجاعی" و همیشه گیاه برخاسته از گور برای "بهرام اردبیلی" با این نمونه ها :
" بگذار افشانده شود آن چه بر گیسوی تو بهاری ست
به سایه ای شفا بخش / از آبی های زمین " صفحه ی 15
" شبنم استخوان

" نقیضه " 1 در ادبیات داستانی معاصر ما به عنوان " نوع ادبی " 2 با " صادق هدایت " آغاز می شود . نخستین کسی که به ردیابی این نوع ادبی در آثار " هدایت " پی برده  و در مورد تحقیق کرده ،      " ایرج پارسی نژاد " است که در مقاله ای با عنوان قضیه ، در آثار صادق هدایت در نشریه ی ایران نامه ( وابسته به " بنیاد مطالعات ایران " 3 در " مریلند " 4 " ایالات متحد آمریکا " ) به توضیح مجمل این        " نوع ادبی " پرداخته است ( پارسی نژاد 1990) . با این همه ، این مقاله ، ارزش نظری اندکی دارد و تنها گذری بر محتوای چند " نقیضه " در آثار " هدایت " است .