" نقیضه " 1 در ادبیات داستانی معاصر ما به عنوان " نوع ادبی " 2 با " صادق هدایت " آغاز می شود . نخستین کسی که به ردیابی این نوع ادبی در آثار " هدایت " پی برده  و در مورد تحقیق کرده ،      " ایرج پارسی نژاد " است که در مقاله ای با عنوان قضیه ، در آثار صادق هدایت در نشریه ی ایران نامه ( وابسته به " بنیاد مطالعات ایران " 3 در " مریلند " 4 " ایالات متحد آمریکا " ) به توضیح مجمل این        " نوع ادبی " پرداخته است ( پارسی نژاد 1990) . با این همه ، این مقاله ، ارزش نظری اندکی دارد و تنها گذری بر محتوای چند " نقیضه " در آثار " هدایت " است .

محمد اقبال لاهوریزاده 18 آبان ماه 1256 درگذشته 1 اردیبهشت 1317، شاعر فیلسوف سیاستمدار و متفکر مسلمان پاکستانی بود که اشعار زیادی نیز به زبان‌های فارسی و اردو سروده است. اقبال یکی از نامورترین و سرشناس‌ترین شاعر پارسی گوی غیر ایرانی است که نظیر شاعر بزرگی همانند بیدل دهلوی محبوبیت ویژه ای در ایران دارد.

از کل دوازده هزار بیت شعری که اقبال سروده هفت هزار بیت آن فارسی است. به همین خاطر است که دکتر شریعتی وی را ایرانی‌ترین خارجی خطاب کرده است.

صدای هنرمند یک وجدان است. این وجدان ضروری است. زیرا انسان‌ها نیاز دارند بدانند در چه شرایطی از زندگی به‌سر می‌برند. صدای یک هنرمند گواه و شاهدی بر این شرایط دشوار است؛ گواهی که بسیار ارزنده‌تر و ماندگارتر از تاریخ نوشته شده توسط قدرت‌ها است». (گائو شینگجیان)

بازیافت معناهای مستعمل

شروع یک پایان:

به یقین از ورود مباحث جدید زبان‌شناسی، ساختارگرائی و پساساختارگرائی، متن­شناسی، تئوری­ها و نظریات جدید ناظر بر خالقیت اثر و نه خلاقیت مؤلف در ادبیات و دنیای آن، در ایران، و... قریب به سه دهه می­گذرد، اما هنوز از دریافت صحیح، چرایی طرح و جایگاه این ابعاد در زندگی و حیات جاری خود در گستره جامعه ایران و ادبیات مبتنی بر آن، عاجز هستیم. این عجز دلایل گوناگون و شاید مستقل از هم داشته باشد. اما هر چه هست ما به عنوان مترجم و مبین این ابعاد، منزل گاه و مقصد آن‌ها نیز هستیم. این ابعاد امروزه صورتی جهانی یافته و بدل به الفبایاندیشه جدید در ساحت ساخت، ارائه و اجرای خود در زمان کنونی شده و از سویی تعیین‌کننده روش و مبنای برخورد با صورت کهن اندیشه در جهان سنت نیز شده است.

شعر فارسی زنده است چون علیرضا نوری زنده است.

می‌گویند بحران! بحران ادبی! بحران هنر! بله. می‌گویند پسامدرن و هنر فست فودی! بله همین‌طور است. می‌گویند شعر دچار بحران است! کار شعر تمام است تمام. آیا این حرف‌ها را می‌شود باور کرد؟! گویی باید با احتیاط با این حرف‌ها روبرو شد، گویی که باید اندکی تامل نمود و ابتدا از لفظ بحران ابهام زدایی کرد و این لفظ را کالبدشکافی نمود. چرا که اگر ما جریان هنری را درک کنیم، ببینیم و نگاه کنیم، و اگر و اگر ما منطق ادبی را آن گونه که باید بشناسیم، آن وقت در بکارگیری این واژه و واژگانی از این قبیل احتیاط بیشتری از خود نشان خواهیم داد. واژه بحران منفی نیست، می‌شود گفت دست کم همیشه چنین نیست