فقط احمق‌ها هر چیزی را که می‌شنوند، باور می‌کنند. چه طور باید حرف‌های پیرمرد همسایه در کتم می‌رفت که معلوم نبود خواب بوده یا توهم ناشی از تنهایی طولانی؟ واقعیت که نبود؛ هر چند خودش اصراری بی حد و مرز داشت که دارد عین حقیقت را می‌گوید.
خر بی‌خیال در چمنزار مشغول چریدن بود. روباه ران مرغ را به دندان کشید وگفت: «خر بیچاره ، علف بخور، تا شب باید یه سره بار ببری»
به ساعت مچی روی دستش نگاه کرد نه و سی دقیقه شب را نشان می‌داد به سمت دستگاه ساعت‌زنی رفت و خروجش را ثبت کرد. بعد از خداحافظی از همکارانش در بیرون از فروشگاه نفس عمیقی کشید و ریه‌هایش را از هوای خنک و مطبوع آخر شب پر کرد.
دست‌هایم از سرما کرخ شده بود، پاهایم می‌لرزید، کم کم تمام بدنم بی حس می‌شد. همه چیز از همان صدای لعنتی شروع شد.
پشت میز نشسته بودم و به تابلوی نقاشی بالای میز مطالعه خیره شده بودم. خودم را در کوهای بهم چسبیده تابلو جستجو می کردم. یکی از کوه ها بلند قامت تر و مستحکم تر از بقیه در وسط تابلو دیده می شد. ابرهای سفید گلوله گلوله به هم گره خورده بودند و دورتا دور قله این کوه بلند قامت را پوشانده بودند.
خانم معلم گفت ،محمد عزیزم حاضری ات را بزن !
محمد گفت: سلام خانم معلم .محمد حسینی کلاس اول حاضر .
کمک نیاز دارید؟
چت از طریق واتساپ
