پرویز دوایی در مقدمۀ کتاب چتر ژاپنی آورده: “ویکتوریا توکارو” را از آن جهت “چخوف مؤنث ” می‌نامند که همان نگاه مهربان و عاطفی و بخشاینده را به آدم‌ها دارد. و به همان اندازه دور است از بداندیشی و تلخ‌انگاری.

بی ارزش، سرهم بندی شده، فاقد ربط منطقی، شِر و وِر، دَری وَری. به احتمال قوی این مدخل خاص، بیشتر از زمان حکومت آصف الدوله الهیار خان (دوران فتحعلی شاه قاجار) بر خراسان و واقعه یی که برای او روی داد و مدتهای دراز مردم را خنداند رواج یافته باشد.

شعر / به شعور که می­رسد

می­رسد

عادی سازی، تمسخر واقعیت، سفسطۀ مسلم‌سازی مفاهیم، از عناصر لازم برای ساختن یک طنز کثیف است. در طنز کثیف ظاهر ماجرا این‌گونه است که در حال انتقاد از وقایع و مشکلات جاری در جامعه است ولی در اصل در ناهوشیار جمعی موجب به تمسخر گرفتن مسائلی می‌شود که مورد انتقاد است.

مدت‌هاست کنجکاوم تا بر روی مفهوم بعضی از واژه‌ها تأمل کنم، به این معنا که سعی می‌کنم مفهوم برخی از آن‌ها را در درونم گسترش ‌دهم؛ یعنی آن واژه را به سایر عرصه‌های روابط انسانی تعمیم داده و اعتبار آن را مورد آزمون قرار می‌دهم تا ببینم آن مفهوم در رابطه‌های دیگر هم صادق است یا نه؛