دهم ماه مه بود که مرخصی بیست وهشت روزه گرفتم، ازصندوق داراداره مان با هزارویک چرب زبانی صد روبل مساعده دریافت کردم وبرآن شدم به هرقیمتی شده یک بار زندگی درست وحسابی بکنم، ازآن زندگی‌هایی که خاطره‌اش تا ده سال بعد هم ازیاد نمی‌رود.

داستانی پسامدرنیسمی که مشارکت یا نوعی بازی بین نویسنده و خواننده را نشان می‌دهد. در واقع نویسنده در این نوع روایت چهارچوب‌شکنی کرده و کلیشه‌ها را از بین برده است. (یعنی به‌کارگیری فنون و صناعاتی نو که شکل‌های جدیدی را در داستان تداوم می‌بخشد).

آفتاب مرده بود اما ماه را نمی‌دیدم. نمیدانم هوا ابر بود یا ترمینال دور از ماه. شاید هم ماه قهر کرده بود. هرچه بود شب بود. شب روشنی هم نبود اما آرام بود. دیگر خبری از جیغ و هیاهویِ سوت و بوق اتوبوس ها و بی قراری مسافران نبود.

سالیان دور بازی‌ای برای کنسول ابتدایی میکرو نینتندو به نام نینجا گایدن بود که انصافاً بازی جذابی بود.

درباره کتاب: رمان بلندترین شعر عاشقانه در 568 صفحه و 17 فصل با روای اول شخص نوشته شده که توسط انتشارات شقایق در سال 1400 به چاپ رسیده است.