نوری درتاریکی
مجلۀ نیویورکر شماره 18 سپتامبر 2023
کیت دی کامیلو سه زمستان را در بیمارستان گذراند. ازخودش می‌پرسید که آیا می‌تواند دوباره به خانه برگرددیا نه وهمیشه احساس ترس و نگرانی می‌کرد. یکی از همین زمستان‌ها که چهارسالش بود وهوای بیرون سردتر از بدنۀ کپسول اکسیژن بالای سرش [به وجود ان کپسول عادت کرده بود]، پدربه ملاقاتش آمد.
وقت طلاست، البته نه وقت شما! چرا برای وقت یکدیگر ارزش قائل نیستیم؟ انتظار خوب است، اما برای همسایه!
وقتی کتاب «ماهی در آب» را شروع کردم، به دلیلی نمی‌دانستم زندگینامه خودنوشت «ماریو بارگاس یوسا»، نویسنده پرویی است. تصورم این بودکه مشغول خواندن یک داستان گرم و پرکشش امریکای لاتینی هستم.
به یاد کیومرث پوراحمد
تابستانهای داغ آب انجیر می‌فروختیم و همه رقم. آلاسکاهایی که در کالبد لیوان‌های کوچکی از جنس روی با رنگ مصنوعی غذا (این رنگ‌ها گاه در صنعت رنگرزی و بافت گلیم هم به کار می‌رفت!)، شکر و چوب بستنی (بعضی از این چوب بستنی‌ها هم یکی دو باری توسط دکتر کومار و دکتر راجو، دکترهای هندی کمیاب آن زمان شهرمان به طرق مختلف و به ضرورت مورد استفاده قرار گرفته بودند!) و هنر دست مادرهامان، تبلور یافته بودند....
تا به حال دچار اینرسی شده‌اید؟ یعنی تمایل به حفظ حالت خود. یعنی اگر به شما نیرویی وارد نشود، تمایل خواهید داشت که حالت خود را حفظ کنید. مثلاً ساعت‌ها بنشینید یک گوشه و حتی حالت نشستن خود را تغییر ندهید و یا اینکه به قول خودمان قفلی بزنیم روی یک کار، مثلاً یک بازی. مدام با خودمان تکرار می‌کنیم این دیگر مرحلۀ آخر است و دوباره ادامه می‌دهیم. گاهی هم مسئله ذهنی است، روی یک موضوع یا ماجرا مدام فکر می‌کنیم، انگار که ول‌کنمان اتصالی کرده باشد؛ وِل‌کن آن جریان نیستیم.
مقدمه: گذری بر زندگی و آثار
بهرام صادقی، متولد 1315 ه.ش نجف آباد اصفهان از برجسته‌ترین داستان‌نویسان معاصر ایرانی و یکی از مهمترین چهره‌های جنگ اصفهان است. در سال 1334 ه.ش در دانشکده پزشکی دانشگاه تهران مشغول به تحصیل شد.
کمک نیاز دارید؟
چت از طریق واتساپ
