" آسو" یک عروسک ببر جاسوییچی و بهترین دوست " بهسا " بود . وقتی که "بهسا " به خانه می آمد ، " آسو" را روی جا کلیدی آویزان می کرد و هر وقت بیرون می رفت آن را برمی داشت . روزی " بهسا " عروسک جاسوییچی جدیدی از مادرش هدیه گرفت و اسم آن را " اسبک " گذاشت .
صدای گوش‌نواز فلوتی از خواب بیدارم می‌کند. ساعت سه بعد از نیمه‌شب است. صدایش بسیار ملایم است و از دوردست به گوش می‌رسد و تا اعماق قلبم نفوذ می‌کند؛ همان فلوت سحرآمیز است، همان ملودی‌ای که درخواب شنیدم. انگار صدایم می‌کند.
به ساعتم نگاه می کنم که چقدر زمان دیر میگذره ، خدایا منو ببخش می دونم کار اشتباهی انجام میدم اما چاره چیه ! خودت خوب میدونی که چقدر به کتاب خواندن علاقه دارم اما پولش ،ندارم که بخرم
آفتاب مستقیم وسط سرم می‌تابید. پیراهن خیس از عرق، به تنم چسبیده و نگاهم به تیرک‌های زنگ زده دروازه بود. خم شدم بند کتانی‌هایم را محکم‌تر ببندم، از بس همه جایش پاره بود، دیگر می‌توان گفت دمپایی تا کتانی. صدای آبد آبد بچه‌ها به گوش می‌رسید. اگر این توپ گل شود تیممان قهرمان مسابقات محلی شعیبیه خواهد شد.
بعدازظهر پاییز خشکی بود، مرد با قدم‌های مردد در مسیر پیاده‌روی پارک به سختی قدم بر می‌داشت و گاهی قبل از رسیدن، به برگ‌های خشک نارنجی و قهوه‌ای مرده روی زمین مکث و کمی نگاه می‌کرد و برای شنیدن له شدن و خرد شدن برگ زیر پایش محکم روی آن‌ها پا می‌کوبید و باز قدم می‌زد.
کمک نیاز دارید؟
چت از طریق واتساپ
