"حالا دیگه لحظه‌ای که هر انسانی انتظارش رو می‌کشه، یعنی کنده شدن از زمین فرا رسیده، چراغ‌های روشن شهر منظرهٔ قشنگی رو برای ما که این بالا هستیم به تصویر کشیدن اما چه فایده که قاتل روزنامه‌ای سرش رو چسبونده به شیشهٔ پنجره و نمی ذاره کسی غیر از خودش بیرون رو تماشا کنه بهش میگم «آگه شما چشم‌هات نزدیک بینه باید بری عینک بخری اون پایین خیلی دوره، هر چقدر هم سرت رو بهش نزدیک کنی، بازم چیزی رو ..."

مقامه‌نویسی از جمله سبک‌های نوشتاری در نثر فنی است که اهمیت بسیاری دارد. این سبک از فنون قصه‌پردازی به شمار می‌رود که دارای ویژگی‌ها و شگردهای خاص خود است. درواقع مقامه نوع ادبی است که استقلال ساختاری خاص خود را دارد. این نوشتار به تاریخچه مقامه‌نویسی می‌پردازد، سپس نگاهی دارد به مقامات حمیدی که مثل اعلای مقامه‌نویسی در ایران است.

داستان، از بی‌صداترین اختراعات بشر است. هیچ‌کس از تاریخ تولد آن خبر ندارد. قطعاً می‌توان قدمت آن را برابر با درازای عمر بشر دانست. شاید هضم این گفته دشوار باشد. اما در ادامه خواهیم دید که چنان هم به بیراهه نرفته‌ایم!

احتمالاً بسیاری از تاریخ دانان، تاریخ بوجود آمدن اولین داستان‌های مکتوب بشری را زمانی بدانند که اولین خطهای انسانی اختراع شد. اما مسلماً قبل از آن داستانها و اشعار و افسانه‌های شفاهی سینه به سینهٔ ملل گوناگون جهان نقل شده، تا اینکه اختراع خط آن را به شکل مکتوب در آورده است. اما تمام نظریهٔ بالا بستگی به این دارد که به داستان و رمان به چه نظری بنگریم.

از سرخوردگی تا سرخوشی

رمان "چراغ‌ها را من خاموش می‌کنم" به نوشتهٔ زویا پیرزاد اثری است زنانه که با تصویرسازی رئالیستی از پیچ و خم‌های جهان ذهنی و درونی زنان، توانسته است به اثری خواندنی و ماندگار تبدیل گردد. این کتاب در 293 صفحه و توسط نشر مرکز به زینت چاپ مزین گشته است.

چکیده :فراقنامه تلفیقی از روش‌های داستان‌پردازی ایرانی را که دو رکن ادبیات داستانی این سرزمین، فردوسی و نظامی، با بهره‌گیری از سنن داستان‌گویی پرداخته‌اند به کار می‌گیرد. همة هدف سلمان ساوجی نه داستان‌سرایی که تغزّل در شکل یک داستان، با استفاده از توصیفات و تمثیلات فراوان است که جایی برای به نمایش درآمدن ارادة آدمی باقی نمی‌گذارد. داستان فراقنامه، بی‌تردید اگر هم، در به کارگیری الگوی شاهنامه و لیلی و مجنون کوشیده باشد در تعلیق و دراماتیزه کردن و دیگر خصیصه‌های رمانس ایرانی ناموفق بوده است لیکن غایت هدف او ایجاد تصویری رنگارنگ از توصیفات و تمثیلات برای سرگرم ساختن و دلداری عاشقی دل‌سوخته است و همة برش‌های زمانی داستان هم که باید برای شتاب‌بخشیدن به هیجانات و رسیدن به اوج حادثه باشد، در فراقنامه برای رسیدن به مرگ معشوق است که خود دلیلی برای تمثیلات فراوان پس از مرگ او است. در هر حال، فراقنامه داستانی روایی- حادثه‌ای نیست بلکه داستانی تغزّلی با روش توصیف و تمثیل است.