هر اثری اعم از شعر و هنر و ... در هر زمینه و با هر سبک و سیاقی که نوشته شده است ، ریشه در زمان دارد . زمان به مانند رودی است که همیشه در جریان است و تولد ، حیات و مرگ یک اثر هنری را زمان تعیین می کند . بنابراین تا وقتی که مقوله ای به نام زمان باشد حرکت وجود دارد و به محض این که زمان از حرکت بایستد در واقع جهان هستی و انگاره های موجود در هستی از حرکت و پویایی می افتند و این انسان است که به عنوان موجودی متفکر زمان را به جلو می کشد و حتا می تواند با تولد یک اثر هنری زمان را به دیرینه های تاریخ ببرد و ایده ای جدید بیافریند .