دیوانه واردوستش داشتم. دیروزازپاریس برگشتم، و وقتی دوباره چشمم به اتاقم افتاد اتاق مشترکمان، تحتمان، اثاثیه‌مان، همه آنچه مرا یاد زندگی موجودی پس ازمرگ می‌انداخت چنان اندوه شدیدی گریبانم را گرفت که خواستم پنجره را بازکنم وخود را به خیابان بیاندازم. طاقت نداشتم درمیان دیوارهایی که زمانی او را دربرگرفته بود بمانم، دیوارهایی که هزاران ذره ازاو، پوست او و نفس او را درخود داشت.

پولونیکس[1] توانست لشکر بزرگی به سرکردگی هفت قهرمان نامدار برای یورش به زادگاه خود گرد آورد. این هفت سردار بجز خودش، آدراستوس[2]، آمفیارائوس[3]، کاپانئوس[4] و هیپومدون[5] از آرگوس، تودئوس[6] از آیوتولی و پارتنوپایوس[7] از آرکادی نام داشتند.

توپ مرواری نوشته صادق هدایت، در سال ۱۳۲۶ نوشته شد، اما در زمان حیات نویسنده اجازه چاپ نیافت، نخستین چاپ کتاب به سال ۱۳۵۸ برمی‌گردد که به صورت زیرزمینی توسط نشر آوای بوف چاپ و منتشر شد. این کتاب در ابتدا با نام مستعار هادی صداقت منتشر شد.

ما هیچ‌گاه با همۀ وجود خود در پهنۀ هستی حضور نداریم؛ ما فقط با بخش بسیار کوچکی از ذهن خود، آن هم به گونه‌ای بسیار محدود و بسیار سطحی، با خود و جهانی که ما را در بر گرفته است ارتباط داریم؛ چیزی شبیه به یک زندگی گیاهی و نباتی.

محور اصلی داستان‌های اثر "شمع‌ها بی‌صدا آب می‌شوند" زن است. زن‌ها گاهی راوی اول شخص هستند که روایت از دیدگاه آن‌ها نقل می‌شود و گاهی از زاویه دید سوم شخص وجود خود را به مخاطب نشان می‌دهند. برخی از این راوی‌ها نیز کودکی‌های دریغ شده‌اند.