آنچه قلمی شده است حاصل کنکاش درزوایای سه شعر از شاعر نامدار و مؤثر ایران "هرمز علیپور" است.
1. در شعر «پایان» هرمز واژگان پاییز. جوانی. دگرگونی. زوال. رمز. چشم مرموز و بن بست و مرور زمان برجسته و حامل پیام شعری شاعرند.
2. شعر «الفبا».. برخوردی است با شعر و الفبای ناتوان که دربرگیرنده مقاصد شاعر نیستند وعاجزند. در بند و گرفتار بودن شاعر بواسطه گذشته‌هایش. منزل ساختن در ابر. تجسم خانه در کشتزار سبز و خرم. دیوار بی پنجره؟ ابری که ستاره را پنهان کرده. حقیقت غلاف در سکوت. پیش گویی های به آب داده.. حدس‌های در کوه مانده.. تحویل به چشم سفید.. ناتوانی شعر.. همه چیزرا به جهنم زدن وخستگی وملال شاعرانه...حامل پیامی چند گانه می‌باشد.
ادامه مطلب... اضافه کردن دیدگاه جدید
کمک نیاز دارید؟ 
چت از طریق واتساپ