1
پدرم فردایی است
تابان بر فراز آسمان
1
پدرم فردایی است
تابان بر فراز آسمان
قسم به نانی که از چشمهایت فطیر می شود
قسم به قلم هایی که از بودنت سیر نمی شود،
گفتا مرو این راه پر از رنج و فغان است/گفتم توندانی و سرانجام عیان است/من عاشق و ره عشق و وجودم همه پرشور/این شور و شرو شاعری وشعر نشان است.