فرهنگ و ادبیات اصیل و پویا پایه‌های اصلی تمدن اجتماعی به حساب می‌آیند و هیچ تمدنی بدون معنویت، عدالت، آزادی و احترام به حرمت انسان امکان بقا نخواهد داشت. در قرن بیستم تئوری ادبیات و هنر به صورت مفهوم‌گرا دگرگون شد و در دایره اندیشۀ انسان قرار گرفت. ادبیات در خلاء اتفاق نمی‌افتد و نویسنده بدون ارتباط با اجتماع نمی‌تواند مطلبی بنویسد.

هفدهمین دوره جایزه «کتاب سال شعر ایران به انتخاب خبرنگاران» نامزدهای بخش ویژه خود را معرفی کرد

داستان کوتاه «ستوان گوستل »که در سال 1926 با عنوان None But the Brave از متن اصلی زبان آلمانی ترجمه شد، یکی از تحسین‌شده‌ترین داستان ‌های نویسنده بزرگ اتریشی «آرتور شنیتسلر» است. این داستان که کاملاً در قالب یک تک گویی درونی نوشته شده است، تجربیات لحظه به لحظه یک مرد نظامی اتریشی را بازگو می کند و جز اولین داستان های مونولوگ به حساب می آید که افکار درونی قهرمان داستان را آشکار می کند و متن، مانند تکرار مداوم «لغزش‌های» فرویدی خوانده می‌شود.

آدونیس در کتاب «صحنه و آینه‌ها» سعی کرده است تا نوع ادبی تئاتر و نمایش را در بافتِ شعر درهم تند و با آوردن دیالوگ‌ها، مونولوگ‌ها، روایت، ارجاعات اسطوره‌ای، تلمیحات تاریخی و دینی کتاب را فربه‌تر کند و راه را برای خوانش هرمنوتیکی و تأویلی هرچه بیشتر بگشاید و تا جایی که امکان دارد خواننده را در فهم و گشودن رمز و رازهای آن سهیم گرداند.  

وقتی تصمیم می‌گیریم به شخص دیگری اعتماد کنیم، معتقدیم که او به ما صدمه نخواهد زد

از بدو خلقت تا به کنون در آنچه ثبت شده و تصویر شده، بی‌وفایی و خیانت یکی از مخرب‌ترین اعمالی است که مردم می‌توانند علیه دوستان و خویشاوندان خود مرتکب شوند. دانته، خائنان را به پایین‌ترین و سردترین مناطق جهنم فرستاد تا برای همیشه در دریاچه‌ای از یخ تا گردن در آن فرو روند، و برای مجازات رفتار سرد و بی وفایی با دیگران طوفانهایی از یخ و سرما در اطرافشان در جریان گذاشت تا منجمد شوند.