1-

آفتابی که بیدار نمی‌شود را/ در ملحفه­‌ای که پیچیده... / بیدار کرده­‌اند / عقربه­‌ها

باید خیابان بشوم/ از چاله­‌ای به چاه /که سیلی بزند  توی دهان شهر /

و دلم را / از پیراهن تو بیرون بکشد / که چاقو را /  تنها برای بریدن ساخته­‌اند

بریدن از تنِ به گرگ کشیده خود آیه‌­ایست/

که از همه­‌ی کتاب­های کهنه می­‌توانی بو کنی /  پیامبری­‌اش را .

برای گریه­‌ای /که از چشم­های خیابان گریخته­‌ست /دلیل­‌های محکمی دارم

این­‌که باد/از پرت­‌ترین کوچه /دست­هایش را/ در چادر زنی فرو برده  که منم/

این­‌که باران / از چتر ِ بی‌هراسم از تو   فرو می­افتد /

طرف ِ دیگر ماجرا نیست ؟

و من که از این شهر بی­‌سایه خلوت­‌ترم/مرداد ِ دست­هایی همسایه­‌ام شده­‌ست /

که پدر خوبی  برای نطفه­‌های جهان است ..

همه چیز این بازی که شلوغش کرده‌­اند/ آدم­ها /آیا /تقسیم اندوه ترک خورده­‌ی مرا /

سُر می­‌خورند به بوسه­‌هایی/ که ازنیش ِ خنده /باز مانده­‌اند پیراهنم را؟شاید این بازی قدیمی

تکرارکودکی ِ  دختری­‌ست/ که مادر شده­‌ست عروسک­‌هایت را.

اما چقدر؟ / و چند بار / دلتنگ یاقوتی می­‌شوی / که از انار گونه­‌هایش لبخند می­شکند ؟/

صفی طویل / که خون به چشم ملحفه آورده­ست / گواه زنده­ی گرگی­‌ست /

که کلماتم را دریده است .

2-

از سایه­‌ات گذشت، شب

ادامه­‌ی عصری

که بر پیراهن خورشید کشیده­‌ای

صبح

تنی که از تو می­‌گذرد، است

و پنجره

دهانی نیمه

از هیجان طناب و  درخت

برگ­ها

پرت ِ بادهایت ایستاده­‌اند

تاب می­‌خورد مرگ

3-

خمیده بود انگشت­‌هایش

روی رگ­‌های آبی درخت

خمیده بر جریانی سپید

که مدادهای تو شب را

افقی می­‌کشند

شاخه­‌ها را

به شانه­‌ی ماه می­‌کشانی

به هرزه­‌گی خطوط مدورش

مخروبه‌­تر از این دیوار ندارم :

هجوم گنجشک­‌های تو

در شکاف سنگی ابر

شاخه­‌ها را بسوز

برای روز مبادا

خدا سردش است

و آفتابگردان­‌ها

تبر ابراهیم را

سوزانده­‌اند.

 شاعراني كه آثارشان در نوبت نمايش قرار دارد.       

1-     محمد جواد ناطقي

2- حمید رضا اکبری شروه

3-      محسن نوبخت

4-      شاپور احمدی

5-      حسن بصیری

6-      علیرضا عباسی

7-      امین مرادی

8-  احسان مرداسی