1
خوابم نمی برد
هنوز به مرگ فکر می کنم
هرروز به مرگ فکر می کنم
و به تو که توی رویاهات تخم ریزی کرده ای
مثل قورباغه توی لجن
بعد خودت را آویزان کرده ای توی کمد
بین لباس های زنانه
ردیف لباس شب ها که بوی ادکلن های شهوت زا به خوردشان رفته
خودت را انکار می کنی
پنهان می کنی
نرینگی سختی که اسمت را
به پسوند های مردانه چسبانده و تو را ملقب به مذکر کرده
من، تحت تاثیر کسی می نویسم که دو جنسی ست
با من که می خوابد مرد است
با شوهرم که می خوابد زن
و ما هردو ، آغوش او را به نوشتن
ترجیح می دهیم
2
خوابم نمی برد ...
مهم نیست چقدر بلد باشی روی دست هات راه بروی
مهم نیست چقدر توان داشته باشی ادرار را
توی مثانه ات نگه داری
مهم نیست روزها چقدر، شب ها چقدر
قدرت داشته باشی
مثل پتوی چهل تکه شده بود ، تنت
با آن کوک های درشت و نامرتب که هیچ شبیه بخیه نبود
دست هایت را جا به جا دوخته بودند
و حدقه های خشکیده ات را برای زیبایی
به نوک سینه هات ...
ما برای تبریک تولد آمده بودیم !
از اینجا خوب نمی شد دید، جای دست های عرق کرده زیادی همه جای شیشه را پوشانده بود
دست هایی که انگار برای لمس کردن ، برای در آغوش کشیدن آمده بودند
چشمم را به شیشه می چسبانم
کم کم واضح می شوی ... با اشاره سر سلام می کنی
مرده شور آب را بی هوا روی سرت خالی می کند
آب پر شد توی حدقه های خالی چشم هات
خندیدی ... خندیدیم ... خندیدند
با یکی از دست های اشتباهی ات
اشاره کردی که برویم
ما رفتیم
دراز کشیدی روی سنگ
مُردی ...
3
پستان های بریده ی زن
از گردنش آویخته بود
و او
با خون،
از مدعوین پذیرایی می کرد ...
مرد می اندیشید ...
مرد می اندیشید ...
شاید وقت خوبی باشد
برای دعوت
به رقص ...
4
خوابم نمی برد ...
سگ که چهارده ماه بیشتر نداشت
عمیق زوزه می کشید ...
در حالی که چشم چپش بیرون حدقه به پوستی آویزان بود
با پوزه ای خونالود و پایی شکسته
وارد مغازه شد
من می خواستم به مغازه دار بگویم
آن سگ ، خاطره زخمی من است
که از ذهنم بیرون افتاده است
می خواستم بگویم ساکت باشد
به جایی تلفن نکند
و به من برای لیسیدن خون های کف مغازه
و بعد خوردن تمام سگ
ده دقیقه فرصت بدهد ...
اما چیزی از درون به من نیزه می زد
سوراخ شدن عضوهای داخلی ام را حس می کردم
و بوی خون را که توی دماغ ام می پیچید
شکمم داشت از مایع غلیظ وسنگینی پر می شد
می دیدم که به قیمت اجناس می چسبم
به شیرینی مصنوعی کلوچه های کارخانه ای
به قوطی های لوکس غذای سگ با ماندگاری طولانی
غذای عقده ... غذای درد های کهنه و مادرزاد
مرد مغازه دار پاهایش از مچ کج بود
وبا هر قدم به خودش نزدیکتر می شد
و من با هر سگ ناله از خودم دور
دور... دور... دور
کمک نیاز دارید؟ 
چت از طریق واتساپ
دیدگاه‌ها
شعر سگ هم شعر خوبیه ولی باز نزدیکی به نثر و سیر خطی روایت ما رو به این فکر می اندازه که شاید این کار می تونس یک داستان کوتاه خوب بشه تا شعر.
کارهای اول و سوم رو کمتر پسندیدم.بخصوص اینکه از خوانش اپیزودیک مجموعه کارها هم تا حدودی جلوگیری می کنه.
ممنون از شعرهای خوبتون.
خوراک‌خوان (آراس‌اس) دیدگاه‌های این محتوا