-شعر اول
شبی که ظاهر شده بود قبل از طلوع
صدایی که گوش را می بُرید
دو چشم
دو پا که می رفتند / می بُردند
حلقه های طناب
صندلی
شاهدانی خاموش
زیر پرتوهایی از نور
گردنی بالا رفته را نگاه می کردند
-شعر دوم
شبی بی نام و
ترسی گسسته بر در و دیوار
به پتوها بگویید :
کفن هایی لرزان را پوشانده اند
نفس هایی بریده بریده
خوابِ کودکانت ،کوتاه است سوریه
وَ گلوله
نامِ دیگرِ تو
تکرارِ قطره ها برلبانت
........................................
آدرس وبلاگ شاعر : http://poem-m.blogfa.com/
دیدگاهها
حرکت در آغاز از "شب " پیش از طلوع شروع شده و بعد "صدا" ی قربانی / دو چشم /پاهای قربانی/پاهای ماموران/حلقه های طناب/صندلی و صحنه ی اعدام زیر پرتو های نور و در پایان بندی گردنی بالا رفته در نگاه شاهدان خاموش . این شعر در ریز پردازی دقیق بدل به متن شعری می شود. کارکرد :"شبی که ظاهر شده بود پیش از طلوع "در ورودیه ی متن و جز پردازی تا (شاهدان خاموش) و صحنه ی پایانی روایتی کوتاه اما پرقدرت از صحنه ی اعدام پیش چشم ((بیننده)) اجرا می کند که نه به مدد دوربین بل با منطق درست همنشینی واژگان چون فیلمی کوتاه به منحصه ی ظهور می رسد.
به لطف خودت کارهایت را خوانده و شنیدهام
ممنون
و موفق باشی
خوراکخوان (آراساس) دیدگاههای این محتوا