این روزها

این روزها رابطه فقط به آشپزخانه ربط پیدا می کند

به رف های خاک پوش و جاروی برقی که با چشم های وزغ ، پقی می زند زیرخنده

این روزها فقط از هاجر مهاجر حرفی ست در هجرت بلوغی که نبود/ نیست

از بوی دارچین و مربای هلو

از دست هایی که سرو چمان اش می شود با چراهایی که می چیند ،می پزد ،می برد ...

این روزها اگر هوا کمی شانه هایش را بالا بیندازد ،خیابان های این شهر خاک بالا می آورند

و چشم های عربی از ابن و ولدهای خودشان ترسیده ترمی شوند

و این مُهر لعنتی    صفحه هاي پاسپورتمان را مي خورد كماكان.. صفحه های پاسپورتمان را می خورد کماکان

این روزها باز آماده می شویم برای کندن از کدورتِ خیابان های دهان گشادی که نه پر دارند و نه پرواز می کنند

و می گذاریم اشان تا بازعشق بورزند به دوهزار و بیست بار حادثه های ورزشی

به زنان لب بر لب داخل اتاقک ها

به گوسفندان شکم پری که با استیصال به دست ها چشم دوختند

و قسم به دست هایی که از ران شروع می کنند و به سینه ختم می شوند

آه چمدان های عاشق من

چمدان های خوب

چمدان های رنگ وارنگِ کمر شکن

می خواهم باز با سوز

با نهایتی از سانتی مانتالیزم صِرف

با هر چه که شما بخواهید

باز هم ببوسم اتان

با نگاه های خط خورده ی عربی

و این چشم های تا به تا

توقف درحروف متقاطع تلقی

پس می رود هوا

می رود در ناحیه های حَرَس

حرص می خورد بهار

حریص می شود حایل های بی آدم

حضوردر مرزبازی های زبان

کدورت های بی تردید

و ایست های تکراری در کرانه ی فاحشه‌ای حلق

و هوا      هواي قل قل هاي بي چنگ...هوای قل قل های بی چنگ

حبا ب های تکرر کلام

در ادرارهوا

بوی حشرات حشری و باز دهانِ "های های " پشم ، درمنم منم تکرار

به شب دربغل های چندگانه و به زیرخفت ِ همگانی و عادت به بروز

حشرات حشری باز با قصد، درتن های بیا بیا

در حشر و نشر کامل با کل جهان

واین چشم های تابه تای متمایل، درهم ،در آواز می خواهمِ تازه... متوقف

با الفبای نرهای "هرچه پیش آید خوش آید"

با گردشِ درازِ دست وگردن ِهمایونی

با گاله ی بازیگرِ باز ازهوا

با تف‌هایی‌، هم جهت‌، سربالا

- باز کن این گاو خونی پریشان را

در همه ی حق دروغ حقوق بشری ات

با خونی کلمه

با پاره پاره های شرورِ حروف اصل تو