صدیقه محمدجانی (نسیم حوالی دریا) ، کارشناس ارشد و دبیر ادبیات فارسی

1)

بر تک‌­درخت پیر ، لبخندی مکرّر زد،

دلخوش به یک لانه،

پرواز و کوچ از خاطرش پر زد.

2)

شوق پر زدن به ماورای آب،

با حضور کوسه­‌های بی‌قرار،

در وجود ماهیان بال­دار.

3)

تو بی­‌خیال و دل به تو پیوسته مایل،

لطفی ندارد

روبوسی اجباری دریا و ساحل.

4)

واقعیت چقدر بی­‌معنا،

از ملاقات عشق خالی بود،

کاش دنیای ما خیالی بود.