راستش به نظرم چون سوژه خیلی تکراری بود باید به شکل خاص تری پرورانده می شد .این پرداخت ، در ذهن ماندگاری ایجاد نمی کند.

این داستانک می تونه در حد یک خط کوتاه بشه....

سلام
داستان جاي كار بيشتري دارد و نويسنده بايد با بازنويسي و خوانش دوباره به آن فرم و قوام بدهد. علووه بر مشكلات زباني و دستوري كه در داستان مشهود بود به لحاظ موضوعي تكراري و از نظر فرم در حد يك طرح ساده باقي مانده بود. به اميد كارهاي بهتر از نويسنده موفق باشيد

درود. من عادت به تعريف و تمجيد بي خودي ندارم.داستان نويس بايد بتواند جمله هاي درست بنويسد. جمله هايي كه مشكل دستوري نداشته باشند.نويسنده اگر از ابتدا متن داستان اش را عاميانه مي نويسد، بايد تا پايان اين قايده را رعايت كند. براي مثال:"همیشه وقت‌هایی که کار خوبی انجام می‌داد شب‌ها زیر بالش‌اش شکلات می‌ذاشتنُ" اين جمله بسيار ابتدايي و ناقص است.
1- اگر از هميشه استفاده مي كنيم كه پشت بند اش وقت هايي درست نيست. 2- وقت هايي بايد بشود وقتايي. شب ها بشود شبا.
3- "اون همیشه فکر می‌کنه حتما باباش به فرشته‌ها گفته که اون بعضی موقع‌ها دختر بدی می‌‌شه " استفاده از اون آن هم دو بار در يك جمله درست نيست.هر چند كه اين جمله از ضعف نوشتاري رنج مي برد!
4- بضي موقع ها بايد بشود بعضي وقتا.
به نويسنده پيشنهاد مي كنم تا مي تواند كتاب داستان و رمان بخواند به ويژه كتاب هاي آيين نگارش.

5- از آقاي رضايي هم عذر مي خوام كه صريح نوشتم. چرا كه معتقدم سيلي نقد به از حلواي به به و چه چه نسيه ودروعكي است! ارادتمند: حبيب اله بهرامي