گفتگو با جوادغلامرضایی شاعرونویسنده/ ساره حمزه پور

چاپ ایمیل تاریخ انتشار:

                                                                                                                                                                                                                                                        ساره حمزه پور خبرگراری مهر  

                                                                                                                                                                                                                                                          پنج شنبه 12تیر

-جناب غلامرضایی در آغاز بهتر می بینم برای خواننده هایمان اندکی از خودتان بگویید وچه شد که شکار شعر شدید؟ا

:ضمن عرض ادب و احترام اینجانب جوادغلامرضایی متولد1357شاهرودهستم ادبیات خوانده واز 69به بعد برسرسفره شعر نشسته ام یا به تعبیر شاعرانه شما شکار شعر شده م قبلن سنتی می نوشتم غزل قصیده ومثنوی و حتا ترانه که رد پای آنهادر بکورش اولین کتاب اینجانب کاملن مشهود است وتا اینجا خیلی چیزها را در هم شکسته ام ابروهای پدرم را "وزن وقافیه زندگی ام را"نگاهم و...

_پرسش دیگرم را اجازه بدهید اینگونه مطرح کنم:چرا شعر..؟

:شعر بیان درد است "بیان تنهایی"البته تنهایی هم ذاتی آدمی است نه با نگاهی نزدیک به :هرکسی کو دور ماند از اصل خویش "تنهایی من از جنس خودم است گاه که حوصله ی خودم را هم ندارم این شعر است که دست برشانه م می گذارد واز من می خواهد سخن بگویم واین تنهایی گاه شرف دارد به خیلی از شرافت ها

_چه اتفاقی می افتد که ادبیات امروز خصوصا شعر دیگر گرانیگاه تنهایی شریف به تعبیر خودتان نیست ؟وچرا سال هاست وقتی من در مقام خواننده با شعر مواجه می شوم دیگر آن التذاذ لذت را نمی برم وآیاشعر امروز نوعی گرته برداری از ادبیات غرب به معنای اعم آن نمی تواند باشد؟

:به نظر می رسد منظور سرکار از گرته برداری نوعی تقلید باشد که موافق نیستم جاهایی ممکن است به ترجمه بزند اما هر شاعری بسته به اقلیم/حافظه تاریخی /اجتماعی/زمان"زبان خودش را دارد واینکه چرا شعر محور وگرانیگاه بسیاری از اتفاقات نیست هم دلایل خودش را دارد نبودن جامعه کتابخوان"نگاه سلیقه ای دست اندر کاران وحتا پخشی ها "عدم اعتماد به تازه کارها "گرانی کتاب وصدها وصدها دلیل دیگر..

- بازی های زبانی به عنوان یک مختصه شاخص در مجموعه های بکورش و این تمساح ها ...چقدربه گریز مخاطب ازشعرشما فرجامیده ومی شود گفت امروز با قربانی کردن اسماعیل به نوعی ساده نویسی روی اوردید

:امیدوارم منظور سرکار از ساده نویسی سطحی نویسی یا قشری نگری نباشدودر ادامه باید عرض کنم چطور این بازی های زبانی توسط برخی از دوستان به اصطلاح انتلکتویل ..با کارکردی زدوده کارکرد یک ممیزه ممتاز است وبه گریز مخاطب از شعر نمی انجامد درحالی که توصیه می کنم اگر نگاشته های پیشینم را دوباره خوانی کنید روند تکامل را خواهید دید گواینکه بنده هنوز آثار حرفه ای را منتشر نساخته م وداعیه ای هم در این زمینه ندارم

_از دریآشوب بگوییدآیا توانسته انتظاراتتان را برآورده کند؟

:دریآشوب چهارمین اثر اینجانب است.اثری متمایز از سایر آثار که ویژگی های سبکی دیگر نوشته هایم به صورتی تکامل یافته تر درآن مشهود است با آنکه بسیاری از این نوشته ها قدیمی هستند اما با ویرایشی جدید درصدد حرفی نو برآمده ند واینکه چرا دریاشوب دریا با تخفیف" الف "وجایگزینی" الف"آشوب نشانگر جهانآشوبی وجوش و خروش های روحی ام در پروسه زمانی

90-83است

- دردریآشوب با دوجور گفتمان مواجه ایم گفتمانی که ریشه درنوعی دگماتیسم دهه چهلی دارد شاهد براین مدعا پنج ترانه غمناک و غزل دریآشوب که نام کتاب وامدار آن است که به نظر بنده نوعی واپسگرایی است گفتمان دیگر که با سعی درنوگرایی می خواهد به تولید محتوا بپردازد این دو جور گفتمان را چگونه توجیه می کنید ؟

:در دریاشوب با چند جورگفتمان مواجه یم اما اگر اندکی با مداقه به سراغ کتاب بروید متوجه می شوید تمامی عناصردرموازات هم باز تولید شده ند به روایتی به تولید محتوایی نوین فرجامیده ند واین همان حتای من است که سالها ممارست می طلبید وامروز به نظرمی آید به اینهمآنی مطلوبم رسیده ام در دریآشوب شما با سنت مواجه اید وبا پسا مدرنیسم "اینجا مفهوم آمده مفاهیم را به چالش بکشاند

_در رونمایی کتاب تان گفتید شعر امروز شعری است از خود برخاسته و"خود معرف "وشعری که لزوما از گذشته گذشته است تا زنبوربه جان شعر بیاندازد

:شعر امروز نماینده ش شاعران امروزهستند نه شاعرانی که در دهه های پیشین گیرم درخششی هم داشته ند- بلیت حضور واظهار نظر تنها به کسانی ارایه خواهدشد که به مولفه های شعر این دهه ایمان راسخ داشته باشند شاعرامروز با اعتبار ذهنیت تازه ش سعی نداردبا عبور از دال های فراوان مدلول های زیادی را از پیش رو بردارد شاعر امروز با نگاه آن غنیمت شمار به بیان زیبایی ی عریان درد و شادی می پردازد با نگاهی زدوده از مفهوم سعی دارد آب به گشتالتهای پیچیده ذهنی اش بیاندازد وافکارش را برگرانیگاه نگاه متفاوط بگذارد وشاعر امروز نباید با استفاده از ایدولوژی های نخ نما وفسیل درصدد   انتلکتویل خواندن خویش باشد

_چرا جامعه شعر خوان   وشعرشناس ترجیح می دهد شعر ترجمه بخواند تا کتاب شعر ؟

اگر منظورتان از کتاب شعر" شعر شاعران پارسی زبان ومعاصر باشد بی گمان این هم آسیب دیگری است که متاسفانه گریبان شعر را گرفته که خواننده حاضراست شعر ترجمه فلان شاعر درجه چندم را با بدترین ترجمه بخواند تا شعرفلان نویسنده زبردست معاصررا..!؟                  

نوشتن دیدگاه

تصویر امنیتی
تصویر امنیتی جدید

جلسات ادبی تفریحی

jalasat adabi tafrihi

اطلاعات بیشتر

مراسم روز جهانی داستان با حضور استاد شفیعی کدکنی، استاد باطنی و استاد جمال میرصادقی
جلسات ادبی تفریحی کانون فرهنگی چوک
روز جهانی داستان و تقدیر از قبادآذرآیین سال 1394
روز جهانی داستان و تقدیر از فریبا وفی سال 1395
یازدهمین جشن سال چوک و تقدیر از علی دهباشی شهریور 1395

جلسات کارگاهی آزاد

jalasat kargahi azad

اطلاعات بیشتر

تماس با ما    09352156692