• خانه
  • بانک مقالات ادبی
  • « یاد حافظ در هند با حضور محمود دولت‎آبادی ، بهاءالدین خرمشاهی و سفیر هند در ایران»

« یاد حافظ در هند با حضور محمود دولت‎آبادی ، بهاءالدین خرمشاهی و سفیر هند در ایران»

چاپ ایمیل تاریخ انتشار:

« یاد حافظ در هند با حضور محمود دولت‎آبادی ، بهاءالدین خرمشاهی و سفیر هند در ایران»

این مراسم که با همکاری مجله بخارا، مؤسسه فرهنگی هنری ملت، سفارت هند در ایران و انجمن دوستی ایران و هند تدارک دیده شده بود، عصر دوشنبه 11 آذر ماه 1392 برابر با 2 دسامبر 2013 در سفارت هند برگزار شد.

دکتر رضا والا این نشست را با خیرمقدم به حاضران، به ویژه به دی.پی.سری واستوا، سفیر هند در ایران، محمود دولت آبادی و بهاءالدین خرمشاهی آغاز کرد.

پس از آن دی.پی.سری واستوا طی سخنانی کوتاه چنین گفت:

« در ابتدا مایلم از آقای خرمشاهی تشکر کنم که دعوت ما را پذیرفتند تا درباره حافظ و هند سخن بگویند.

حافظ تنها شاعر شما نیست، در هند نیز بسیار گرانقدر است. او شاعر تمام آسیا و البته شاعر تمام جهان محسوب می‎شود. باید اعتراف کنم که چون زبان فارسی‎ام خوب نیست، فقط توانسته‎ام دیوان حافظ را به زبان انگلیسی بخوانم. من اهل شهر لکهنو هستم و زبان اردو هم زبان من است و زبان فارسی در شهر لکهنو رواج دارد.

جناب آقای خرمشاهی به یاد دارم که در جریان مراسم سمینار هندشناسی در ایران که سفارت ما برگزار کرد، شما مقاله خیلی مهمی را ارائه کردید و نیز از آقای دهباشی سپاسگزارم که در برگزاری این مراسم ما را یاری کردند و در حقیقت این تنها مراسمی نیست که آقای دهباشی در برگزاری آن ما را یاری کرده‎اند. بین ایران و هند پیوندهای زبانی و فرهنگی وجود داشته است و ارتباط‎هایی هم در بخش عرفان و فلسفه همواره بین این دو سرزمین وجود داشته. عرفان اسلامی از طریق زبان فارسی به هند راه پیدا کرد و حافظ به اتفاق آرا به عنوان یکی از بزرگ‎ترین شاعران عرفانی شناخته می‎شود. میراث عرفانی حافظ از طریق غزل‎هایش در تمام جهان پراکنده شده است. تعداد زیادی از غزل‎های حافظ در هند مورد استفاده قرار می‎گیرد و همچنین توسط خوانندگان هندی استفاده می‎شود. حافظ الهام‎بخش بسیاری از شخصیت‎های بزرگ در هند بوده. تاگور در سفرنامه‎اش درباره‎ی دیدار از آرامگاه حافظ این چنین نوشته است: با نشستن کنار مقبرۀ حافظ پرتوی درخشان از ذهنم گذشت، پرتوی درخشان از چشم‎های حافظ، در یک روز بسیار طولانی، همانند تابش خورشید بهاری اینک می‎تابد. ما همچون هم‎نشینان یک خراباتیم که می‎نوشیم از پیمانههایی با طعم‎های بسیار .احساس بسیار روشنی دارم، اگرچه قرن‎های بسیاری گذشته است، بسیاری آمده‎اند و رفته‎اند. اما نشستن در کنار مقبرۀ حافظ سلوک در کنار حافظ است.

حافظ از جایگاه بسیار مهمی در هند برخوردار است. رویداد بسیار بزرگی که از سوی بسیاری از مورخان ادبی تأیید شده این است که حافظ از سوی برخی از پادشاهان به هند دعوت شده است. سلطان قیاس‎الدین از بنگال از حافظ دعوت کرد اما حافظ علاقه‎ای نداشت که این مسافت طولانی را طی کند. اما به دلیل احترام گذاشتن به دعوت سلطان قیاسالدین غزلی برای او فرستاد: " شکرکن شوند همه طوطیان هند/ زین قند پارسی که به بنگاله می‎رود. "

هند از گنجینۀ بزرگی از زبان و ادب فارسی برخوردار است. در سال‎های قرون وسطی زبان فارسی زبان دربار بود. تعداد معدودی از نسخ خطی دیوان حافظ در کتابخانه‎های هند نگهداری می‎شود. در سال 1992، کتابخانه عمومی نورالدین خدابخش در خارطوم هند ، نسخه‎ای بسیار کمیاب به نام "دیوان حافظ نسخه سلطنتی مغول" منتشر کرد که دارای حاشیه‎نوشته‎های پادشاهان هند از جمله شاه همایون و جهانگیر بود. آنان پس از تفأل به دیوان حافظ ، در حاشیه نوشته‎هایی می‎نوشتند که بیشتر این نوشته‎ها دلیل تفأل و نتیجۀ آن را مشخص می‎کرد. سال گذشته، یعنی سال 2012 در جریان سفر نخست وزیر محترم هند به ایران نسخه‎ای نادر از دیوان حافظ که در کتابخانه رضا رامپور نگهداری می‎شود و به عنوان یک نسخۀ ویژه دوباره انتشار پیدا کرده ، به رهبر جمهوری اسلامی و همچنین رئیس جمهور محترم هدیه شد. این نسخه به دستور اکبر شاه ، پادشاه مغول تهیه شده بود. خوشحالم که امروز آقای خرمشاهی که یکی از چهره‎های مطرح در حافظ‎‌شناسی هستند سخنرانی خواهند کرد. بار دیگر از آقای دهباشی، مؤسسه ملت و انجمن دوستی ایران و هند برای برپایی این نشست تشکر می‎کنم.و آرزو می‎کنم این فعالیت‎ها در زمینۀ تقویت روابط فرهنگی و هنری بین تمدن هند و ایران ادامه داشته باشد. »

پس از آن علی دهباشی، درباره بهاءالدین خرمشاهی چنین گفت :

« استاد خرمشاهی دانشی مردی است که در هر زمینه کار کرده، آثار ارزشمندی را خلق کرده و ما دیگر مثل استاد خرمشاهی نداریم. در ترجمة قرآن کریم واقعاً استادی به خرج دادهاند. در مطالعات حافظ‎پژوهی متجاوز از چهارده کتاب و بیش از یکصد مقاله نوشتهاند که فقط یکی از کتابهای ایشان «حافظنامه» در دو مجلد به چاپ سی و چندم رسیده است و همینطور کتاب ارزشمند «ذهن و زبان حافظ» و... در زمینة معرفی ادبیات معاصر دنیای غرب از هنری میلر، میشما و... ترجمه‏های درخشانی ارایه کردهاند. و در حوزة فلسفه نیز چندین کتاب ماندگار.»

سپس نوبت به بهاءالدین خرمشاهی رسید تا درباره شارحان هندی دیوان حافظ سخن بگوید:

« نکته‎ی مهمی که در ابتدا باید به آن اشاره کنم آن است که دیوان حافظ پیش از آن که در ایران منتشر شود، نخستین بار در 1791 در کلکته به چاپ رسید.

و ظاهراً کهن‎ترین کتابی که مطلبی از زندگی حافظ در آن آمده، کتاب لطایف اشرفی است که یک عارف مقیم هندوستان به نام سید اشرف الدین جهانگیر سمنانی نوشته است. اگر چه در بخش‎هایی از این کتاب از دیدار سید اشرف‎الدین با حافظ که با عنوان « مجذوب شیرازی» از او یاد می‎کند صحبت کرده است. آذری توسی شاعر دیگر پارسی گوی است که در دربار سلاطین دکن از حافظ به تفصیل یاد کرده:« کمتر از یک قرن از درگذشت حافظ ابراهیم قوام فاروقی در شرفنامه منیری یا فرهنگ ابراهیمی از حافظ اشعاری را نقل کرده است. بنا به شواهدی شاعران بزرگ هند متأثر از اشعار حافظ بوده‎اند. و ظاهراً باید اشعار حافظ از همان زمان حیات وی به هندوستان رسیده باشد. و توجه شعرای فارسی زبان آنجا را برانگیخته باشد . شواهدی از این دست: شکر شکن شوند همه طوطیان هند/ زین قند پارسی که به بنگاله می‎رود.

و حتی محمد گلندام در مقدمه حافظ اشاره کرده است که غزل‎های حافظ به اقالیم ترکستان و هندوستان هم رسیده است.

یکی از دلایل اصلی اقبال حافظ در هند توجه شاهان گورکانی هند و عادل شاهیان بیجاپور به غزلیات حافظ بوده است. و نسخه‎های بسیار در دورۀ اکبرشاه، جهانگیر شاه و بسیاری از پادشاهان دیگر از حافظ به دست آمده است. یکی دیگر از زمینه‎های اقبال حافظ در هندوستان این است که نویسندگان فارسی زبان این سرزمین از حافط تأثیر گرفته‎اند و آثار خود را با اشعار حافظ تزیین کرده‎اند.اشاره به اشعار حافظ و توسل به او را در تمام تألیفات شعری این سرزمین می‎شود دید. شرح‎ها و تفسیرهای حافظ هم الاماشاءالله وجود دارد و دیوان حافظ به زبان‎های بنگالی، پنجابی ، هندی مراتهی و انگلیسی چاپ شده است و بیش از سی ترجمه از حافظ به این زبان‎ها وجود دارد و به همین نسبت هم شرح بر دیوان حافظ نوشته شده است و تا پنجاه سال پیش 400 نسخه خطی حافظ در کتابخانه‎های هند موجود بوده است. »

و در پایان با حضور محمود دولت آبادی و سفیر هند یک شال و نسخهای نفیس از دیوان حافظ که به تازگی در علیگر هند به چاپ رسیده به بهاءالدین خرمشاهی و علی دهباشی اهداء شد و کمال گلستانی نیز قلم‎هایی را به رسم یادبود به دی.پی .سری واستوا ، سفیر هند و بهاءالدین خرمشاهی اهدا نمود.

 

 

 

 

نوشتن دیدگاه

تصویر امنیتی
تصویر امنیتی جدید

جلسات ادبی تفریحی

jalasat adabi tafrihi

اطلاعات بیشتر

مراسم روز جهانی داستان با حضور استاد شفیعی کدکنی، استاد باطنی و استاد جمال میرصادقی
جلسات ادبی تفریحی کانون فرهنگی چوک
روز جهانی داستان و تقدیر از قبادآذرآیین سال 1394
روز جهانی داستان و تقدیر از فریبا وفی سال 1395
یازدهمین جشن سال چوک و تقدیر از علی دهباشی شهریور 1395

جلسات کارگاهی آزاد

jalasat kargahi azad

اطلاعات بیشتر

تماس با ما    09352156692