"فرض می کنم که هستم" در انجمن داستان رجاء با حضور سعید شریفی نویسنده‌ی "در ماهی می‌میریم" در روز جمعه به نقد نشست.

مجموعه داستان"فرض می کنم که هستم" به عنوان کار اول محبوبه جعفرقلی، کار موفقی است و به مرحله نهایی جایزه گام اول سال91 رسید.

این مجموعه شامل بیست داستان کوتاه است که نویسنده با جسارت خاص، ضعیف‌ترین داستانهایش را در کنار قوی‌ترین‌ها گنجانده است. تعدد داستانها و تنوع آنها باعث شده که خواننده، برای خواندن داستان‌ها سلیقه‌ای عمل کند؛ حتی داستان‌هایی که بیشتر ارتباط برقرار کرده، از بین سایرین گزینش کند.

تنوع مضامین ِبسیار گسترده‌ای، در داستان‌ها وجود دارد. با این تنوع، نویسنده وارد حوزه‌هایی می‌شود که شاید هرکسی جرأت وارد شدن نداشته باشد. ذهن نویسنده از هرجا، هرچیزی را انتخاب و وارد داستان می کند. ذهن او مسدود به یک فضا نشده است. تخیل بسیار بالایی که در داستانها یه چشم می‌خورد، خیلی‌جاها از مرز واقعیت عبور کرده و به سوررئال می‌رسد.

ساده نویسی در همه ی داستان‌های این مجموعه، هرکسی را ترغیب به خواندن و حتی نوشتن داستان می کند. کلمات سنگین و دیرفهم جز در داستان "دست خالی" وجود ندارد. البته در این داستان بصورت زیرنویس، اصطلاحات معنی شده‌اند. در دیالوگ‌ها حالت محاوره حفظ شده که این حالت، همراهی خواننده را با خود دارد.

فضاسازی‌های موفق و توصیف‌های خوب او، گاه با نویسندگان بزرگ برابری می‌کند. شخصیت‌های متفاوت و متنوع در هر داستان با داستان دیگر به چشم می‌خورد. در بعضی داستان‌ها کنش و کشمکش‌هایی که شخصیت‌ها با خود دارند، باعث همزاد‌پنداری خواننده با آن‌ها می شود.

ایده‌ی داستانی در بیشتر داستانها زیبا بیان شده؛ مثل داستان "من مردخودمم" یا داستان "گریز". در برخی داستان‌ها با وجود ایده‌ی خوب، روایت و بهانه ی بیان داستان به خوبی انجام نگرفته مثل "حکمت یا قسمت" و برعکس در داستان "فرض می کنم که هستم" روایت به خوبی صورت گرفته و آنقدر طبیعی نوشته شده که خواننده احساس می کند که حتماً این اتفاق افتاده است.

ساختار داستانی در همه‌ی داستان‌ها جز داستان‌های مینی‌مالیستی این مجموعه دیده می‌شود. باید متذکر شد که ویژگی این داستان‌هاست که ساختارداستانی نداشته باشند. در این مجموعه بی‌انصافی به این داستانک‌ها شده که در کنار داستان‌های کوتاه جاگرفته‌اند و با آنها بررسی می‌شوند. داستانک برای زمانی است که خواننده و نویسنده وقت کمی دارند و ساختار ذهنی نویسنده این را نشان می‌دهد که او در مسیر داستان‌های مینی‌مالیستی هم می‌تواند به آسانی گام بردارد و این استعداد نویسنده است که نباید نادیده گرفته شود.