رمانی بر پاشنه تاریخ برای آیندگان

شوهر عزیز من رمانی با ساخت و زبانی ساده و گاهی محاوره گونه نگاشته شده است . این رمان که راوی اش بانویی می باشد در واقع با زگو کننده جریانات انقلا ب تا جنگ است که توسط سیما نامی روایت می شود که بیشتر البته جریان زندگی و سیر وقایع ای می باشد که برای خود وی اتفاق افتاده و می افتد .

من یا داشت هایی ، که بر روی این رمان نوشته شده اند را خواندم و برخی را درست می دانم انجا که همه به این نظر رسیده ایم که در این رمان به شعور مخاطب توهین می شود و این بی احترامی درست با بیان این جمله است : می خواهم بگویم ...و این ضعف نویسنده به شمار می آید . من اگر بجای این نویسنده عزیز بودم خیلی از جا های کتاب را حذف می نمودم . نویسنده مخاطب ما در این رمان پر گویی کرده است.و این باز خود محلی از اشکال می باشد . و اما آنچه مرا وا داشت تا یاد داشتی بر این کتاب بنویسم و آن را در نوع خود حائز اهمیت بدانم .همانا سبک و سیاق تاریخی ، سیاسی و اجتماعی شوهر عزیز من است . برشی از تار یخ معاصر ما در بیان راوی این رمان جریان دارد با ذکر تمام مشکلات آن ؛ که البته برای نسل های آینده ما می تواند جالب باشد از آن جهت که جوان ما می تواند تمام وقایع را یک جا در یک رمان ساده و روان بخواند .

جالب است بدانید جریان گوش دادن به ترانه های ویکتورخا را ی سیما راوی و شخصیت اصلی رمان مرا یاد نوجوانی خودم انداخت که به ترانه های این مبارز آمریکای لاتین بار ها گوش می دادم . و این همان جریانی شاید باشد که خانم کلهر در این رمان دنبالش می باشد .

موضوع دیگر تغیر روند نگاه ادمها و جریانات فکری آنان است که تغییر می کند . همین روبرو شدن نسرین ماجدی با راوی خود بیان خیلی از مشکلاتی می باشد که تا اکنون ما در جامعه با آنان رو برو هستیم .

 (او طوری چشم توی چشمم دوخت انگار من باعث و بانی موسیقی زیر زمینی هستم . انگار تقصیر من است که متولدین شصت به بعد متمرد و زیاده طلب و بی بند و بار از آب در آمده اند ، طوری نگاهش کردم انگار او مسئول افزایش طلاق و بی کاری و تورم است . )از متن کتاب .

شوهر عزیز من بیانگر روایت چند دهه زندگی مردم ماست با ادم هایی که می آیند و می روند و گاهی به کمک داستان می آیند و برخی گم می شوند .

ودر آخر بر این اعتقاد هستم که خواندن این رمان همانا مرور جریانات قبل و بعد از انقلاب را برای مخاطبش مرور می کند و از این جهت در شمار کتابهای ادبی عامه پسند به شمار می رود . و به یک بار خواندن می ارزد .

 حمید رضا اکبری شروه -1391- اهواز –مهر