"پهلوی چپم خیلی درد می کنه مامان"

سلام مامان،
بازم من اومدم.
نگرون نشو از مدرسه اومدم.
نمی دونم مامانا هم مثه باباها نگرون می شن اما
علی گفت که" اگه به مدرسه نره، مامانش خیلی عصبانی می شه، نگرون می شه"
برای همینم می گم.
هفته گذشته معلم،
تو دست راستم سیر، تو دست چپم پیاز گذاشت، اونقدر گفت وُ گفت
که راست وُ چپمو یاد گرفتم.
حالا دیگه می دونم راستم کجاست وُ چپم کجا
اونجام که درد می کنه می دونم کدوم طرفه
حالا خیلی خوب می دونم مامان.
اون دفه که اومده بودم
گفته بودم اینجام درد می کنه درست همین جام
هر چی خواستم بگم کدوم طرفم درد می کنه نتونستم مامان
نیگا کن الان می گم
اینجام،
پهلوی چپم خیلی درد می کنه مامان.
اونم هر روز درد می کنه مامان هر روز.
دیروز صُب مامان عایشه موهاشو بافته بود.
از دستش گرفته بود به مدرسه آورده بود.
یقش هم توری بود.
زنگ که خورد بوسیدش گفت عزیزم یالا برو کلاست.
منم گریه کردم،
اصلنم خجالت نکشیدم.
معلم گفت چی شده.
منم گفتم افتادم زانوم خیلی درد می کنه.
دروغ گفتم مامان.
زانوم درد نمی کرد اما پهلوی چپم خیلی درد می کرد مامان.
امروز خواستم موهای منم بافته بشه.
بابام موهامو بافت اما مثل اون نشد.
یقه توری خواستم.
بابام گفت " من که بلد نیستم دخترم".
گفتم اقلن منو ببر مدرسه.
گفت"کار، دخترم".
گفتم به من چه ، گریه کردم.
بابام گفت" نون، دخترم".
ساکت شدم اما وقتی داشتم می رفته مدرسه بازم گریه کردم مامان.
بعدشم بازم پهلوی چپم خیلی درد کرد.
جورابای همه سفیده سفید بودن، مال من خاکستری.
زینب گفت" مامان لباسای سفید و رنگی رو قاطی هم نمی شوره".
بابام همشونو با هم می شوره.
بابام مگه بلد نیست لباس بشوره مامان؟
اَه بابام، هر روز برای مدرسه گوجه و پنیر می زاره تو کیفم.
برا این که ناراحت نشه چیزی نمی گم اما
دوستام هر روز غرابیه، بورک، شیرینی می یارن.
می دونم بابام بلد نیست شیرینی دُرُس کنه مامان.
هوا داره تاریک می شه، من دیگه برم مامان.
بابام نمی دونه هی غیبم می زنه میام اینجا پیش تو.
اگه بدونه عصبانی نمی شه اما خیلی ناراحت می شه می دونم.
کی این خاکو به هم می زنه،
گُلاتو کی می کنه آخه.
مامان نذار به خاکت دست بزنن.
به خونه که بر می گردم به فکرم می یاد برای اینم گریه می کنم مامان.
نیگا کن کوزه پیشمه، از خاکت یه مشت دیگه بر می دارم.
می دونی مامان هر بار که می یام این خاکا رو
تو این کوزه جمع می کنم.
روش عکستو چسبوندم وُ بالای سرم گذاشتم.
هر صُب اونو می بوسم وُ بوش می کنم.
به کسی نگو اما مامان
بعضی وقتا هم باهاش حرف می زنم.
آخه چی کار کنم خیلی دلم برات تنگ می شه مامان.
آره تا یادم نرفته،
دیروز معلم گفت که یه نوشته راجع مامانتون بنویسین.
من می دم بابام بنویسه.
اگه معلم بفهمه خیلی عصبانی می شه اما به من چه اصلن عصبانی بشه.
وقتی اسمت میاد پهلوی چپم درد می کنه مامان.
هیچی رو نمی تونم قورت بدم.
بعضی وقتا هم یه هویی می زنم زیر گریه.
تو کاغذم که نمی تونم اینجوری بنویسم مامان.
من می رم مامان،
خاکتو می بوسم، تو هم به خوابم بیا وُ منو ببوس.
حتمن بیا مامان،
وقتی تو به خوابم نمی یای با درد پهلوی چپم بیدار می شم.
پهلوی چپم درد می کنه مامان.
درست همین جام،
پهلوی چپم خیلی درد می کنه مامان.
خیلی دلم برات تنگ شده،
مامان خیلی...

"Sol yanım çok acıyor anne"

Ayla Aydemir

Merhaba anne,

Yine ben geldim.

Merak etme okuldan çıktımda geldim.

Annelerde babalar gibi merak eder mi bilmiyorum ama

Ali 'Okula gitmezsem annem çok kızar, merak eder' demişti de

Onun için söylüyorum.

Geçen hafta öğretmen,

Sağ elimde sarımsak, sol elimde soğan dedirte dedirte

Öğretti sağımı solumu.

Ben biliyorum artık Anne sağım neresi, solum neresi.

Ağrıyan yanımın neresi olduğunu şimdi iyi biliyorum anne.

Hani geçen geldiğimde “şuram acıyor işte şuram” demiştim de

Bir türlü söyleyememiştim ya acıyan yanımı anne

Bak şimdi söylüyorum

Şuram işte,

Sol yanım çok acıyor anne.

Hem de her gün acıyor anne her gün.

Dün sabah annesi Ayşe'nin saçlarını örmüştü.

Elinden tutup okula getirdi.

Yakası da danteldi.

Zil çalınca öptü, “hadi yavrum sınıfa” dedi.

Bende ağladım,

Ağladım hiç de utanmadım.

Öğretmen ne oldu dedi.

“Düştüm dizim çok acıyor” dedim. yalan söyledim anne.

Dizim acımıyordu ama sol yanım çok acıyordu anne.

Bugün bende saçım örülsün istedim.

Babam ördü ama onunki gibi olmadı.

Dantel yaka istedim.

Babam 'Ben bilmem ki kızım' dedi.

“Bari okula sen götür” dedim.

'Kızım, iş' dedi.

Bende “banane dedim, ağladım.

'Kızım, ekmek' dedi babam.

Sustum ama okula giderken yine ağladım anne.

Ha bide sol yanım yine çok acıdı anne.

Herkesin çorapları bembeyaz, benimkiler gri gibi.

Zeynep 'annem beyazlara renkli çamaşır katmadan

yıkıyormuş' dedi.

Babam hepsini birlikte yıkıyor.

Babam çamaşır yıkamasını bilmiyor mu anne?

Uff babam, her gün domates peynir koyuyor beslenmeme.

Üzülmesin diye söylemiyorum ama

Arkadaşlarım her gün kurabiye, börek, pasta getiriyor.

Biliyorum babam pasta yapmasını bilmez anne.

Hava kararıyor, ben gideyim anne.

Babam bilmiyor kaçıp kaçıp sana geldiğimi.

Duyarsa kızmaz ama çok üzülür biliyorum.

Kim bozuyor toprağını,

Çiçeklerini kim koparıyor.

İzin verme anne ne olur toprağına el sürdürme.

Eve gidince aklıma geliyor bide bunun için ağlıyorum anne.

Bak kavanoz yanımda, toprağından bir avuç daha alayım.

Biliyor musun anne her gelişimde aldığım topraklarını şu kavanozda biriktirdim.

Üzerine de resmini yapıştırıp başucuma koydum.

Her sabah onu öpüyor kokluyorum.

Kimseye söyleme ama anne.

Bazen de konuşuyorum onunla.

Ne yapayım seni çok özlüyorum anne.

Ha unutmadan,

Öğretmen yarın anneyi anlatan bir yazı yazacaksınız dedi.

Ben babama yazdıracağım.

Öğretmen anlarsa çok kızar ama banane kızarsa kızsın.

Ben seni hiç görmedim ki neyi, nasıl anlatacağım anne.

Senin adın geçince sol yanım acıyor anne.

Hiç bir şey yutamıyorum.

Bazen de dayanamayıp ağlıyorum.

Kağıda da böyle yazamam ya anne.

Ben gidiyorum anne,

Toprağını öpeyim, sende rüyama gel beni öp.

Mutlaka gel anne,

Sen rüyama gelmeyince sol yanımın acısıyla uyanıyorum anne.

Sol yanım acıyor anne.

İşte tam şurası,

Sol yanım çok acıyor anne.

Seni çok özledim,

Anne çook.

..