شب ، به پایان رسیده است وماه

در آسمان صاف ، آرام آرام محو می شود   

و در آبراهه ها غروب می کند.

سپتامبر، دراین سرزمین هموار، از نشاط سرشار است.

چمن ها بدان سان سبزند که در درهای جنوب به گاه بهار.

یارانم را رها کرده ام ،

دلم را درون دیوارهای قدیمی پنهان کرده ام،

تا با یاد تو تنها بمانم.

اکنون که روزآغاز می شود

و صدای پای اسبها روی سنگفرش ها احساس می شود

تو چقدر دورتر از ماهی!