پدرم خودش خودش را

درقلبش دفن کرده بود

.  از درون می‌سوخت و

دودش را

با آه ودرد خودش می‌پراکند

.  نه دردش را به کسی فهماند

نه غمش را!

و در موهایش

ستم‌های کشیده‌اش را سفید کرد