همه را عاشقانه،
خواهم نوشت.
خواهم نوشت.
ساعت هفت عصر
هوا روشن بود،
به خواب رفتم،
و تابستان
نيمه هاي شب،
هوا هنوز روشن بود.
و تو نبودي.
در شب هاي سرد و سياه
زمستان ،
هم،
باز تو نبودي.
و نيستي.
هرگز و در هيچ فصلي،
نبودي.
بهار كه جاي خود دارد. نبودي.
پايبز هم.
و من بخواب مي روم.
خسته.
خواب هميشگي.
جواد كراچي
اسفند ١٤٠١
تقديم به ايران خانم.
کمک نیاز دارید؟ 
چت از طریق واتساپ
دیدگاه‌ها
حیف است نبودش
در بهار
تابستان ملس
پاییز پر رنگ
و زمستان دل گرمی ها
برای همیشه باش و بمان
چه ما باشیم و چه ....
خوراکخوان (آراساس) دیدگاههای این محتوا