می خواستم دوباره تو را بخوانم

شبی که لبخندت نقش بست بر تابوت سفید

می خواستم کمی فاصله ام را با جنون حفظ کنم

آن زمان که پی به رنج مزمن سرخ زمین بردی

می خواستم نقطۀ صلحِ من با کلمات باشی

وقتی که تصویر لبخندت را

در گوشۀ خاک خورده زمین یافتم