درود
یکی از عاشقان شعر هستم بین انزلی و آستارا (تالش).
شعرت را چندین بار خواندم. به خاک سپرد، آفتابه ها، خون و ضدعفونی، نشان می دهد که سبک ناتورالیسم را دارید؛ بدین معنی که از واقعیات تجربی بهره می برید، آن هم از واقعیت های زشت زندگی و یا بهتر بگویم از کلمات با بار منفی. اما شمعدانی و فصل در بند نخست شعر، به ما می گویند که شما در اتیان این چهار عبارت و کلمه، هیچ توجهی به مکتب ناتورالیسم نداشته اید و اینها به طور اتفاقی در شعر شما نشسته اند. هیچ آبی گرم نمی شود بسیار روزمره است؛ هرچند تناسب آفتاب و آفتابه و گرم را در نظرتان مجسم نموده اید. در پس این شعر که زیبا آغاز شده است، عصبیتی نهفته که شعر شما مستحق آن نیست. واژگان در شعر سپید باید عمیق باشند و در ارتباطی تنگاتنگ. این ارتباط باید از طریق مراعات نظیر باشد، بویژه مفاهیمی که از طریق تضاد با یکدیگر ارتباط پیدا می کنند. بند نخست شعر شما گویا بدون تفکر و از عالم شعر به شما الهام شده است، اما بند دوم پس از ایست و پس از یک وقفۀ طولانی بدان افزوده شده، همچون قسمت های افزودۀ پس از بخش 72 کتاب منثور داروفروش نیشابور.
اینها که گفتم، هیچ کدام از ارزش شعر شما نمی کاهد؛ بلکه نشان می دهد که شعر شما حرکتی به سوی قله ها دارد. و من اگر همۀ آرزوهایم برآورده شود، باز هم با حسرت از دنیا خواهم رفت؛ چرا که خداوند استعداد شعر گفتن را در من نیافریده است.
شهریار مشکین. از شهر کوچک پره سر (paresar). روستای صیقل سرا. 42 ساله. معلم ادبیات فارسی.

سلام بر مریم، مهلا و فرزانه جانم.
سه بانوی شعر نشان.
دلتان گرم و برقرار بر مدار شعر..

عالی عزیز. موفق تر از پیش باشی