زیبا بود و روان سپاس بانو

در باره شعر اول باید بگویم کاملا غافلگیر شدم. شاید شعر های خانم اسلام دوست همیشه غافلگیرم میکند، شعر با طرحی نثر گونه شروع میشود ولی در وسط شعر چنان غافلگیر کننده میشود که مجالی نمی ماند جز چند دفعه خواندن و لذت بردن. از این شعر مذهبی این چنین قدرت پیدا کرده است آدم را شگفت زده میکند یا شایدم بهتر است بگویم یک شاعر با قدرت شعر مذهبی نوشته است. امام اول معروف است به فقر و درد، اشاره به چاه و سمبول فقر از آن ساختن بسیار زیباست. البته معنی معنوی دیگری هم هست که باید به آن فکر کرد. می شود ماه را ایمان و چاه را عدم ام فرض کرد چون دست بی عقیق را هم به فقر می شود ارجاع داد هم به ایمان. معروف است که علی عقیق بدست داشت که به گدا در وقت نماز داد. باید عرض کنم بی نهایت از این شعر لذت بردم، نمونه مدرنی از سهل الممتنع هست.