کارهای روزانه اش که بعد از ازدواج باعث دست درد و پا درد او شده بود کم کم به کارهای لذت بخشی برای او تبدیل شده بودند.مرد جدیدی که تنها سه روز در هفته حضانت فرزندانش را بر عهده دارد به نظر متفاوت می آید، او هر روز صبح که لباس هایش را برای شستشو بیرون می انداخت پیش زن لب به اعتراف می گشود.برای همین زمانی که زن لباسهای زیر او را که پشت درب حمام انداخته از روی زمین بر می دارد و به اتاق شستشوی خود در پایین پله ها می برد احساس می کند یک خانم خانه تمام عیار است.او می ایستد و تیشرت مرد را به صورت خود می چسباند و بو می کشد بعد با یک حرکت سریع تیشرت را به گوشه ای پرت می کند.هیچ چیز بوی او را نمی دهد- یا برعکس دقیقاً بوی او را می دهد- مثل اینکه آدم ربایی کرده باشد و حاضر نباشد با هیچ وثیقه ای گروگانش را آزاد کند، او می خواست با آن مرد ازدواج کند، برای همیشه. آن رایحه خوشایند کاج و خاک نم زده که تا اعماق وجود او رسوخ می کرد بوی او نبود بلکه به خاطر پودر لباسشویی بود که همسر آن مرد برای شستن لباس های او استفاده کرده بود.

جن الیسون جایزه ا. هنری را به خاطر اولین داستان منتشر شده اش دریافت کرده است و دومین داستان او جزو داستان های برگزیده " بهترین داستان های کوتاه آمریکا" و "جیزه پوشکارت" بوده است.او کارشناس ارشد از دانشگاه استندفورد و دکترای شاخه های هنری از دانشگاه سن فرنسیسکو است.داستان" دومین شب اول" او در بهار 2011 در مسابقه داستان نویسی "نرتیوز" مقام دوم را بدست آورد. الیسون به همراه همسر و فرزندانش در دره پورتولا در کالیفرنیا زندگی می کند.