نقل از هفته نامه اميدجوان، شماره 803 ، صفحه آخر ، 9 ديماه 1391

جهانگيرهدايت

صادق هدايت و حكايت قلعه سنگباران/ جهانگير هدايت

از قديم گفته اند كه دركتاب مستطاب اميرارسلان نامدار يك قلعه اي به نام قلعه سنگباران. وارد شدن كه سهل است نزديك شدن به اين قلعه غيرممكن است چون هركس به اين قلعه نزديك شود سنگهايي مي خورد توي سرش و طوري است كه صدها سنگ رها مي شوند.

حالا هم دروسط تهران ، درست ديواربه ديوار بيمارستان اميراعلم ، خيابان سعدي يك قلعه سنگباراني پيدا شده ؟ البته از ابتدا قلعه نبوده ، خانه پدري صادق هدايت – نويسنده سوررئال ايراني – بوده است !

ماجرا ازاين قراراست كه چند جوان دانشجو رفته اند به بيمارستان اميراعلم كه قيم و متولي صادق هدايت و خانه اش شده كه اجازه بدهيد ما خانه را به بينيم. مي گويند نامه و تأييديه بياوريد. آنگاه اگر صلاح ديديم اجازه مي دهيم درمعيت مأمورحراست ماخانه را بازديد كنيد. حق عكاسي و فيلم برداري هم نداريد.

جالب اين كه كنار دراين خانه يك پلاك زده و روي آن نوشته اند اين خانه در آثارملي ثبت شده اما بايد مي نوشتند اين خانه ارث پدري بيمارستان اميراعلم و دانشگاه پزشكي تهران است!

اگر اثرملي است چرا اجازه ورود و تماشا و بازديد به مردمان همين مملكت يا گردشگران خارجي كه احياناً دوست دارند كه خانه و محل زندگي او را ازنزديك مشاهده كنند نمي دهيد؟ چرا بايد براي اين كار يك بيمارستان تخصصي درزمينه گوش وحلق و بيني نظربدهد؟

جلوگيري ازعكس برداري و فيلم برداري به بهانه اين كه اثرملي است نيز درست نيست. چرا كه درهمه دنيا عكس گرفتن از آثارملي آزاد است .  

مگردراين خانه قراراست چه كار كنند كه نياز به نظارت و تأييد بيمارستان اميراعلم باشد؟ با خانه صادق هدايت بايد مثل يك اثرملي برخورد كرد كما اين كه به شماره 2491 و درتاريخ 26/8/78 به ثبت رسيده است . خانه يك نويسنده نبايد قلعه سنگباران را به ياد آورد .