در دهه چهل و پنجاه در شعر مازندران شاعرانی پا به عرصه نهادند که می شود آنها را تاثیر گذارترین شاعران در ادبیات بومی مازندران دانست. آنها در واقع پیروان راستین نیما در شمال بوده و جریان شعر امروز مازندران را با اشعار خود استحکام بخشیده اند.شاعرانی چون ؛ محمد زهری ، حسن هنرمندی، تیرداد نصری ، محمود معتقدی ، ناصر حریری ، اسدالله عمادی ، علی اکبر مهجوری و فرامرز سلیمانی و ...
اسدالله عمادی ، شاعر ،داستان نویس و محقق ، در سال 1331 درکاورد دودانگه ساری به دنیا آمد. عمادی در باره زادگاه خود می گوید:
" سرزمین مادری ام در انتهای جنوب شرقی البرز ایستاده بود، دهکده ای با زیبایی شگفت و غریب خویش ودر دودانگه آن روز ساری،مردم دهکده ام ،مثل ساکنان ماکوندو در کتاب یک صد سال تنهایی ،هنوز درپی کشف ساده اشیا بودند و مهاجرت ، روح سرگردان آنها را از شهری به شهر دیگر نکشانده بود.آن روزها ، برای ما بچه های کوچک ، ساری شهر قصه ها بود و وصف آنرا از زبان اقوام و نزدیکان می شنیدیم که کالاهایی را به این شهر می برند و برنج و ماهی دودی و پرتقال می آورند.
خانواده ما در ابتدای دهه چهل به قائم شهر (شاهی) کوچ کرد، اما بسیاری از بستگان ما در ساری زندگی می کردند و رفت وآمد به این شهر، جزیی از زندگی اجتماعی ما شده بود...شهر ساری را باید " شهر پرتقال ها و نارنج های خورشیدی " نامید؛ همان گونه که در شعری در وصف ساری و قائم شهر گفتم:
کودکی ده ساله بودم که شهر مرا در خود بلعید
شهر پرتقال ها و نارنج های خورشیدی
شهر یاس ها و سوسن های تنهایی
و شهر گل هایی که در برکه های بی آواز،
عاشق خود می شدند".
دوران دبیرستان را در مدرسه شرف قائم شهر (شاهی) گذراند.او فارغ التحصیل رشته ی زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تهران است.عمادی معلم بازنشسته است.ایشان بیش از 40سال ازعمر خویش را به آموزش و فعالیت در عرصه فرهنگ ،ادب و هنر مازندران گذراند.
عمادی نقد ها و پژوهش های بسیاری دارد که در مجله ها و گاهنامه ها منتشر شده است که بیشتر آنها در حوزه ادبیات بومی و هنرهای محلی مازندرانی و شعر می باشد. از جمله آثار عمادی عبارتند از :
- گون‌های کوهی (داستان) ۱۳۵۴
- ستاره‌های خاکی (مجموعه داستان) ۱۳۵۵
- ماسه‌ی مادر میهن (شعر) ۱۳۶۰
- جهان وزیبایی‌شناسی حافظ ۱۳۷۰
- شعر امروز مازندران ۱۳۷۱
- بازخوانی تاریخ مازندران ۱۳۷۲
- خاطرات برای شیفتگان (رمان) ۱۳۷۴
- آموزش دستور زبان فارسی ۱۳۷۵
- آواز ریشه ها(شعر) ۱۳۷۶
- مبانی زبان ودستورزبان فارسی ۱۳۷۹
- افسانه‌های مردم مازندران ۱۳۸۲
- رویاهای ببر عاشق (رمان) ۱۳۸۲
- کاست پلنگ و لله وا ۱۳۸۴
- نغمه‌های سرزمین بارانی ۱۳۸۵
- مرده هارا کجا چال کنیم ؟ (مجموعه داستان) ۱۳۸۶
- آخرین ایستگاه جهان (مجموعه شعر) ۱۳۸۶
- ضرب المثل‌ها وکنایه‌های مازندرانی ۱۳۸۲
- کتاب فروردین (گاهنامه-دفترهای اول و دوم وسوم)
عمادی می گوید:" هیچ نوشته ای نباید ملال خاطر مخاطبان را فراهم آورد و یا موجبات ناراحتی شخص یا گروهی شود چرا که ما می نویسیم تا یکدیگر را دوست بداریم".
کمک نیاز دارید؟ 
چت از طریق واتساپ