مشاهیر متولد بهمن‌ماه «مائده مرتضوی»/ اختصاصی چوک

چاپ ایمیل تاریخ انتشار: 20 بهمن 1394

مشاهیر متولد بهمن‌ماه «مائده مرتضوی»

مجتبی بزرگ علوی متولد 13 بهمن 1282، مشهورترین نویسنده چپ گرای ایران است. او یکی از اعضای گروه معروف "پنجاه و سه نفر" بود و آثار ادبی مشهوری را به رشته تحریر درآورد که از آن جمله می‌توان به رمان "چشم‌هایش" و داستان کوتاه "چمدان" اشاره کرد.

رمان "چشم‌هایش" برای نخستین‌بار در سال 1357 خورشیدی منتشر شد. بزرگ علوی در این رمان استعلام و استشهاد را به کار برده، بدین‌گونه که قطعات پراکنده یک ماجرا را کنار هم گذاشته و از آن طرحی کلی آفریده است که بر حدس و گمان تکیه دارد. این شیوه بیشتر در ادبیات پلیسی معمول است. برخی منتقدین این رمان و شخصیت استاد ماکان با الهام از زندگانی کمال الملک نگاشته شده و گروهی دیگر آن را شرح حالی از زندگی تقی ارانی می‌دانند. این کتاب از آثار معدود فارسی است که در مرکز آن یک زن با تمام عواطف و ارتعاشات روانی و ذهنی قرار گرفته است.

"چمدان" مجموعه‌ای از داستان‌های کوتاه با نثری روان و ساده است. این کتاب در سال 1313 منتشر شد وتاثیر به سزای روانشناسی فروید در این کتاب مشهود است.

بزرگ علوی با صادق هدایت محشور بود. "مسعود فرزاد" و "مجتبی مینوی" نیز به آن‌ها می‌پیوندند و جمعی بوجود می‌آید که بعدها "ربعه‌" نامیده می‌شود.

علوی آثاری نیز به زبان آلمانی نگاشته است که از آن جمله "‌مبارزات ایران و تاریخچه تحول ادبیات فارسی نوین‌" را می‌توان نام برد. او پس از پیروزی انقلاب برای مدت کوتاهی به ایران بازگشت. لیکن دوباره ایران را به مقصد آلمان شرقی ترک نمود. علوی به علت سکته قلبی در بیمارستان "فریدریش هاین" برلین بستری شد و سرانجام در روز یکشنبه 21 بهمن 1375 برابر با 16 فوریه 1997 درگذشت.آثار مشهور وی عبارت‌اند از: چشم‌هایش، پنجاه و سه نفر، چمدان، سالاری‌ها، موریانه، لغت نامه بزرگ آلمانی به فارسی و...

صادق هدایت در 28 بهمن 1281 در تهران متولد شد. هدایت از پیشگامان داستان نویسی نوین ایران و روشنفکری برجسته بود. رمان "بوف کور" مشهورترین و درخشان‌ترین اثر ادبیات داستانی معاصر ایران است. هر چند شهرت عام هدایت نویسندگی است اما آثاری از نویسندگان بزرگ را نظیر "ژان پل سارتر""فرانتس کافکا"، "آنتون چخوف" ترجمه کرده است. هدایت تاثیری ژرف بر جریان روشنفکری ایران گذاشت.

هدایت در سال 1293 روزنامه دیواری "ندای اموات" را در مدرسه انتشار داد و دوره متوسطه را در دبیرستان "دارلفنون" آغاز نمود. در سالهای پس از آن با مجله ترقی و مجله وفا همکاری داشت. نخستین داستان‌های کوتاه هدایت در همان سال خودکشی نافرجامش صورت گرفت. نمایش نامه "پروین دختر ساسان"، " زنده به گور" و داستان کوتاه "مادلن" را در همین دوران نوشته است.

در سال 1309 هدایت از پاریس به تهران باز می گرددو با مسعود فرزاد، مجتبی مینوی و بزرگ علوی آشنا می‌شود. و حلقه دوستی "ربعه " شکل می‌گیرد. سالهای 1310 تا 1314 برای هدایت دورانی پربار محسوب می‌شود. و آثار تحقیقی و داستانی بسیاری منتشر می‌کند.

هدایت در سال 1315 به همراه دکتر شین پرتو به هند رفت. در دانشگاه بمبئی، به فراگیری زبان پهلوی پرداخت. وی کارنامه اردشیر بابکان را از پهلوی به فارسی ترجمه کرد. در طی اقامت خود در بمبئی، اثر معروف خود "بوف کور " را که در پاریس نوشته بود، پس از اندکی دگرگونی، بازنویسی کرد و برای دوستان خود فرستاد. این رمان به سبک فراواقع نوشته شده و تک‌گویی یک راوی است که دچار توهم و پندارهای روانی است. بوف کور تا کنون به زبانهای متعددی چون انگلیسی، فرانسوی، آلمانی، سوئدی، عبری، مجارستانی، اسپانیایی ترجمه شده است. هدایت در 1321 مجموعه "سگ ولگرد" را منتشر کرد. در 1326 به نوشتن "توپ مرواری" پرداخت اما این اثر تا پس ازمرگش به چاپ نرسید. معروف‌ترین نام مستعار او که توپ مرواری هم تحت آن منتشر شد "هادی صداقت" است. در سال 1329 با همکاری "حسن قائمیان" داستان "مسخ" کافکا را ترجمه کرد و در مجله سخن انتشار داد. سرانجام در 19 فروردین 1330 در آپارتمان اجاره ای‌اش در پاریس با گاز خودکشی کرد. او نخستین نویسنده ایرانی است که خودکشی کرده است. وی چند روز قبل از انتحار بسیاری از داستان‌های چاپ نشده‌اش را نابود کرده بود. وی در پرلاشز مدفون است.

آثار او عبارت‌اند از:

فواید گیاهخواری، سه قطره خون، وغ وغ ساهاب، ولنگاری، بوف کور، سگ ولگرد، گجسته دژ و ...

شهرنوش پارسی پور زاده 28 بهمن 1324 نویسنده و مترجم ایرانی است که بیشتر او را با کتاب "طوبی و معنای شب " به یاد می‌آورند. در سال 1352 در رشته علوم اجتماعی از دانشگاه تهران فارغ‌التحصیل شد. پارسی‌پور نویسندگی را از سیزده سالگی آغاز کرد و از شانزده سالگی داستان‌هایش با نام مستعار در گاهنامه‌های گوناگون به چاپ می‌رسید. نخستین رمان او "سگ و زمستان بلند" نام دارد.

پارسی پور اکنون مقیم ایالات متحده آمریکاست.

رمان‌ها: سگ و زمستان بلند، عقل آبی، ماجرای ساده و کوچک روح درخت، شیوا، بر بال باد نشستن، طوبی و معنای شب

مجموعه داستان: تجربه‌های آزاد، آویزه‌های بلور، زنان بدون مردان، آداب صرف چای در حضور گرگ.

چارلز دیکنز (7 فوریه 1812-9 ژوئن 1870) پر آوازه‌ترین نویسنده عصر ویکتوریا بود. او خالق آثار بزرگی چون دیوید کاپرفیلد، آرزوهای بزرگ، الیور تویست و داستان دوشهر است.

دیکنز در بیست سالگی خبرنگار عمومی و پارلمانی بود. او نیز مانند بسیاری از رمان نویسان دیگر مانند جورج الیوت و امیل زولا از روزنامه نگاری شروع کرد و سپس از واقعیت به خیال گرایید. چارلز دیکنز استاد توصیف است. اشیا بی جان را به گونه ای توصیف می‌کند گویی که جان در کالبد دارند. توصیف طرح واره ها چیزی است بسیار سینمایی که از خودداری دیکنز در توصیف صحنه‌های ساکن مایه می‌گیرد. اگر هم استثنایی بارز به چشم بیاید بی گمان موید قاعده است.

دیکنز آثار بسیاری به صورت رمان و داستان‌های کوتاه دارد. او بیشتر داستان‌های معروفش مانند الیور تویست را به صورت داستان‌های سریالی در روزنامه‌ها و هفته نامه‌ها منتشر می‌کرد که بعدها به صورت کتاب منتشر شدند.

رمان‌های برجسته دیکنز عبارت‌اند از: آقای پیکویک، الیورتویست، ماجراهای نیکلاس نیکلبی، مغازه عتیقه فروشی، سرود کریسمس، دیوید کاپرفیلد، آرزوهای بزرگ

چارلز دیکنز در 15 مارس برای آخرین با ر سرود کریسمس را خواند و سرانجام در 9 ژوئن 1870 به طور ناگهانی دیده از جهان فروبست.■

منابع: شبکه اینترنتی آفتاب

bitrin.com

ویکی پدیا.

منتشر شده در ماهنامه ادبیات داستانی، شماره 66، بهمن ماه سال 94

نخستین بانک مقالات ادبی، فرهنگی و هنری چوک

http://www.chouk.ir/maghaleh-naghd-gotogoo/11946-01.html

داستان های حرفه ای ادبیات ایران و جهان را از اینجا دانلود کنید.

http://www.chouk.ir/downlod-dastan.html

دانلود ماهنامه‌هاي ادبيات داستاني چوك و فصلنامه شعر چوک

http://www.chouk.ir/download-mahnameh.html