به یاد کیومرث پوراحمد

تابستانهای داغ آب انجیر می‌فروختیم و همه رقم. آلاسکاهایی که در کالبد لیوان‌های کوچکی از جنس روی با رنگ مصنوعی غذا (این رنگ‌ها گاه در صنعت رنگرزی و بافت گلیم هم به کار می‌رفت!)، شکر و چوب بستنی (بعضی از این چوب بستنی‌ها هم یکی دو باری توسط دکتر کومار و دکتر راجو، دکترهای هندی کمیاب آن زمان شهرمان به طرق مختلف و به ضرورت مورد استفاده قرار گرفته بودند!) و هنر دست مادرهامان، تبلور یافته بودند....