زیر پوش رکابی سفید رنگی به تن داشت و پیژامه‌ی راه راه آبی به پا. آرام و بی حرکت دست‌های چروک و لک‌دارش را روی زانوانش گذاشته بود و به پاهایش که تنها دم‌پایی‌های آبی رنگی آن‌ها را پوشانده بودند، زل زده بود. چند تار موی سفید رنگی که در قسمت کچلی سرش قرار داشت با باد کولر به رقص در آمده بودند.
