می‌گویند چهل سالگی سن کمال و پختگی انسان است. سنی که انسان از هیجان‌های دوران جوانی دور می‌شود و منطقی و معقول رفتار می‌کند. شاعران و نویسندگانی هستند که در این سن دچار تغییرات و تحولات خاصی در وجودشان می‌شوند و مسیر زندگی آن‌ها ناگهان تغییر می‌کند. به طور مثال می‌توان به ناصرخسرو قبادیانی اشاره کرد که بعد از خوابی که در چهل‌سالگی می‌بیند ناگهان متحول می‌شود و سفری هفت‌ساله را شروع می‌کند که ماحصل آن کتاب سفرنامه‌اش است.
