اولین بار بود که صورت او را برمیداشتم. همان دختر سادهدل عینکی، که اکثرا بخاطر قیافهاش از او متنفر بودند. اینبار او را انتخاب کردم. چرایش را نمیدانم. شاید برای تحقق بخشیدن به رویای همیشگیام باشد. اینکه بتوانم راهی پیدا کنم تا احساس و افکار دیگران را زندگی کنم، با گوش آنها بشنوم و احساس قلبی شان را درک کنم. البته با این کار فقط میتوانم زندگی با صورت دیگری را تجربه کنم نه بیشتر.
