ما ملتی اهل یقینیم و پرسشگری در سامانه فکری‌مان جایی ندارد. باورها و اعتقاداتمان را چنان " سَره " و بی عیب و پاکیزه و مقدس میدانیم که نقادی بر آن خط قرمز است. این جزم اندیشی، چنان اندیشه ما را تربیت کرده که " نقد " را نوعی ایراد گیری، عیب جویی، توهین به هویت، باورها، و حرمت شکنی به ساحت خود می دانیم. تفکری که ریشه در فرهنگ شرقی ما دارد. فرهنگی که همه چیز را " قدسی " و" اسطوره ایی " می‌کند.