هرچه صدای آهنگش را بیشتر می‏کرد فایده ای نداشت. صدای فریادها را می‏شنید. ایستاد و به آن‏طرف خیابان خیره شد. جوانی لاغر اندامی روی زمین افتاده بود. پیراهنش پاره شده بود و خون‏هایی که از بینی و دهانش ریخته بود کف سنگی پیاده رو را لک انداخته بود. مرد چاقی روی پاهای جوان نشسته بود و رو به جمعیتی که اطرافشان ایستاده بودند فریاد می‏زد:« نگران نباشین، عمرا بزارم تکون بخوره، بی ناموس. پس این پلیس‏های لعنتی کجا موندن؟»