انتظار حسين(-1925 ) پيشگام در نهضت سمبليسم جديد در داستان كوتاه زبان اردو است. تاثير او بر داستانك و داستان هاي تمثيلي ستودني است. تعداد زيادي از هم نسلانش دنباله رو او هستند. حسين به وابستگي بين انسان و محيط اجتماعي فرهنگي باور دارد، از اين رو جدايي سال 1947، تبعيد و هجرت طبيعتا از موضوعات مورد توجه او هستند.