رضایی: جناب درخشان، نویسنده ارجمند سپاس از شما برای حضور در این گفتگو. پیش از هر چیز لطفاً از پیشینه ادبی خود بگویید

درخشان: من هم از شما سپاسگزارم که این امکان را به من دادید. رشته تحصیلی‌ام ادبیات بوده و هم اکنون دبیر ادبیات فارسی هستم.

از دیدگاهی هستی شناسانه، "ابهام" ویژگیِ متن ادبی است. استفاده از نماد، استعاره و هرگونه ارجاع در متن، زبان را از آشکارگی، بیانِ مستقیم و عملکردِ ارتباطیِ (اهدافِ پراگماتیکی) آن دور می‌سازد.امروزه، داستان اصراری بر شفافیت و سادگی ندارد. این کنشِ زبانی، از سویی تابع قوانینِ متداولِ زبان است و از دیگر سو از آن قواعد سرباز می‌زند.

براساسِ نظریه‌ی دریافت، مخاطب با پیش دانسته‌ها، انتظارات و عقاید خود به خوانشِ متن می‌پردازد. پشتِ سر گذاشتنِ این تجربه، جرح و تعدیلی در دانسته‌ها، انتظارات و عقاید وی ایجاد می‌کند. طی عملِ خواندن مفروضاتِ متنی و نیز مفروضاتِ ذهنی خواننده به گونه‌ای پویا در یکدیگر دخل و تصرف می‌کنند و بدین ترتیب متن و مخاطب با حضور هم تازه می‌گردند.