عرض سلام و ادب و احترام خدمت همه ی چوکی های محترم و همینطور عرض ارادت به تمامی جامعه ی اهل هنر
با این جمله از شوپنهاور شروع میکنم که نقد کردن همیشه راحت تر و آسان تر از خلق کردن خود ان اثر است .
انتشار این کار برای جامعه ی ادبی میتواند نوید بخش باز شدن دریچه های نو و تازه ای برای ادبیات ایران باشد تا از این طریق بسیاری از صداهای داستانی ما به گوش کسانی که زیاد حال و حوصله ی خواندن و یا وقت مطالعه کردن ندارند برسد . نمیخوام علکی برای خالی نبودن عریضه از خیلی ها تشکر کنم اما بایستی بگم که این حرکت ( که انشتار نمایش های رادیویی ) بود یک دفعه انجام نشده و در انجام این حرکت آقای مهدی رضایی دوست خوبم نقش به سزا و مهمی داشته . به طوری که با آن همه مشغله های فکری و کاری که داشت و برایش سخت هم بود که بخواد یه کار نویی را به پیشنهادم شروع کند اما باز حاضر شد و من باورم نمیشد که این کار بتواند ادامه دار باشد که خدا رو شکر تا الان هم بوده و هست و خواهد بود تا وقتی که شما بخواهید و ما را حمایت معنوی کنید . ممنون و متشکر

سلام
خود داستان جذابتر است
یک جورایی ضربه به داستان اندوه زدید
شاید بخاطر اینکه صداها برای این کار ساخته نشدند
بنظرم برای چنین کارهایی باید دنبال صداهایی که توی کار دوبلاژند باشید.
خسته نباشید