از اون آرزوهایی که داشتیم
یه مش خاطره مونده تو دفترم
توتنهاییام واسه آرامشم
هنوز اسمتو زیر لب می برم

چرا کل دنیامو آتیش زد
کسی که خودش کل دنیام بود
دیگه خوب فهمیدم اینو که من..
یه مردم که از اولش خام بود

بدون تو تقویم تکراریه
اصن حال و روزی نمونده برام
تو کابوس تکراری هرشبم
کنارت یکی راه میره به جام

دارم از خودم دور میشم ولی
خیالت هنوز دست بردار نیست
دارم اشک میریزم و ساکتم
کنارم کسی غیر دیوار نیست

یه کوهم که طوفان حریفش نشد
رو پای خودم ایستادم هنوز
شکستم غرور منو کم نکرد
مث پرچم رو به بادم هنوز