کشوهارو محکم میکوبی به هم
شایدعطر پیراهنم دور شه
کجادیدی اتیش رو دست باد
بایک دست برهم زدن کور شه؟

کشوهارو محکم میکوبم به هم
ولی عطر تو همدم خونمه
تو کی سربه تنهایی من زدی؟
که حالا سرت رو تن شونمه

چقد پنجره مونده که بستنش..
نسیم و تو موهای تو گم کنه
یه دل میگه اون رفته تا زود بیاد
یه دل رفته که گوش به مردم کنه

نمیای و بارون میخواد امشبو
بیاد چتر دست خیابون بده
یکی رفته که جای دستای تو
به گنجیشکای یخ زده نون بده

یکی رفته که توی جیب کتش
بگرده تا دستاتو پیدا کنه
ببین عشق یعنی همین که کسی
تموم تورو تو خودش جا کنه

نمیخوام که دست طوفان ها
یه بار غم بپاشه توی شعرهات
نمیخوام که غیرمن هیچکس
یه لحظه بیاد جاشه تو شعرهات

واسه اینهمه آرزو تو دلم
اگه صدتاقبرم بسازن کمه
قدمهاتو یک ذره اروم تر...
تومیدونی که خیلی صبرم کمه

برم گم بشم توی تنهاییام
بره دست اون رو تب دامنت
چه مرزظریفی کشیده خدا
روی پیچ و تاب لب دامنت

بازم حافظیه دوتا صندلی
برای دلم فال حافظ بزن
برای جنونم همین کافیه
فقط رو لبت رژ قرمز بزن

چقد سالها زود رفته که تو
دوباره رسیدی که تکرار شیم
من و تو دو دیوار نم خورده ایم
که باید فقط رو هم اوار شیم..

دوتا صندلی و شب و حافظ...
دوتا فال که رفته رو دست باد
من و تو داریم زندگی میکنیم
توی گور هم روحمون شاد باد