چون می‌خوام از چشمات نیفتم دور می‌شم

تا بعضی‌وقتا یاد لبخندم بیفتی

این رسم آدم‌هاست باشی حیف می‌شی

این جمله‌ها رو تا الان صدبار گفتی!

صدبار گفتی عشق باورکردنی نیست

گفتی همه می‌رن یه روزی خیلی ساده

تو خسته‌ای! می‌فهمم این حالِ خرابو

دنیا همیشه غم به چشمات هدیه داده

هی دور می‌شی، دور می‌شی ترس داری

درگیر شی با چشم‌های عاشق من

دیوار تنهایی کشیدی دور دنیات

تا این‌که مجبورم کنی به بی‌تو رفتن

تو آدم تنهایی نیستی! خوب می‌دونم!

با این حقیقت باید آخر روبه‌رو شی

که پیله‌ای که توشی راه پرزدن نیست

آغوش وا کن رو دلی که آرزوشی

می‌فهمی اینکه دنیا بی‌رحمه درسته

اما یه جاهایی باید از غصه رد شد

دیروز و باید جا بذاریم تو گذشته

باید رو سیل سختیا با عشق سد شد!

من منتظر می‌مونم اینجا تا همون‌روز

تا روزی‌که دستای تو مال خودم شه

آغوش سردت گرم شه، خوشبختی با تو

تعبیر شه! فردای تو مال خودم شه...!!