شعر «آواز دزد دریایی» (Canción del pirata) ، یکی از معروفترین اشعار دورهی رمانتیک اسپانیا، سرودهی خوسِه دِ اِسپِرونسِدا (José de Espronceda) میباشد. محتوا و فُرم ظاهری بسیاری از آثار شاعران این دوره در تقابل با نظم و یکدستی آثار نئوکلاسیکها بود و این تقابل در نظم شعری اِسپِرونسدا کاملا قابل مشاهده است. در همین شعر ما شاهد سه نظم شعری متفاوت هستیم.
به ده توپ جنگی به هر سوی آن
به باد موافق، تمام شتاب
سبک پر کشد کشتی راهوار
به جای برآشفتن سطح آّب
***
یکی کشتی دزدها نام او
ز بی باکی و پردلی، «خوفناک»
شناسند آن را همه جملگی
ز این سو به آن سوی دریا و خاک
***
درخشد به دریا انوار ماه
وزد نالهی باد در بادبان
و امواج نیلی و سیمین آب
به سستی بخیزند نرم و روان
***
به پایین کشتی رود ناخدا
بخواند به خوشحالی آواز او
به یک سوی غرب و به یک سوی شرق
و استانبول سر زد از روبرو
***
«به پیش کشتی من
تو را چه باک
نه کشتی دشمن
نه طوفان، نه دریای رام
ندارند یارای جنباندنت
نه یارای اهلی گرداندنت
***
غنیمت گرفتیم بیست مرتبه
علیرغم میل بریتانیا
و تسلیم کردند صدها دیار
به پای من آن پرچم خویش را
***
که گنج من این بی مَثَل زورق است
خدای من آزادی مطلق است
و قانون من قدرت و تُندباد
مرا موطنی غیر دریا مباد
***
به پا می کنند پادشاهان کور
به روی زمین آتش جنگ را
که تکه زمینی به چنگ آورند
که دارم من اینجا برای خودم
به پهنای دریای وحشی که کس
به قانون نیالوده بوم و برش
***
نباشد یکی ساحلی هرکجا
و نه پرچمی پر جلال و شکوه
که برحق نداند مقام مرا
نیاید ز بی باکیم به ستوه
***
که گنج من این بی مَثَل زورق است
خدای من آزادی مطلق است
و قانون من قدرت و تُندباد
مرا موطنی غیر دریا مباد
***
به فریاد «یک کشتی از ره رسد!»
نگه کن چگونه عقب می کشد
که جان در برد با تمام شتاب
که هان این منم بحر را حکمران
و خشم مرا ترس شایسته است
***
و قسمت کنم وقت یغماگری
به حق و عدالت همه مال را
نخواهم متاعی برای خودم
مگر حُسن و زیبایی ناب را
***
که گنج من این بی مَثَل زورق است
خدای من آزادی مطلق است
و قانون من قدرت و تُندباد
مرا موطنی غیر دریا مباد
***
مرا حکم اعدام امضا شده
بخندم! که تقدیر یار من است
هم او را که حکم مرا مُهر کرد
به کشتی خود بر سر دار بست
***
و اگر مرگ باید، مگر زندگی
چه دارد؟ که آن را همه باختم
همان گه که زنجیر این بردگی
چو دیوانه ای سرنگون ساختم
***
که گنج من این بی مَثَل زورق است
خدای من آزادی مطلق است
و قانون من قدرت و تُندباد
مرا موطنی غیر دریا مباد
***
مرا خوشترین نغمهی عالم است
غریو و هیاهوی باد شمال
به هم خوردن این دکلهای سست
فغان مویه ی موجهای سیاه
و بانگ بَم غرش بمبها
***
به آوای طوفان چو توفنده است
به غوغا و هوهوی این تندباد
بیارامم آرام و آسودهدل
به لالایی موج دریا و باد
***
که گنج من این بی مَثَل زورق است
خدای من آزادی مطلق است
و قانون من قدرت و تُندباد
مرا موطنی غیر دریا مباد