روی پنجره ات
زنبورعسلی
درکندوی نگاهت
درعسلی چشمانت
نشسته است
گاه گاهی با روی گلفام ات
حرف می زند
روزی این چشمان عسلی ات
مرا خواهد کشت
......................................
......................................
دیگرجهان بزرگ نیست
می خواهم گوری
به حجم چشمان آبی اش
حفرکنم
وآن را بدورازچشم ماه وستارگان
دفن اش کنم
وبا دستمال گریه ی باران
جسم چرکین اش را بپوشانم
........................................
........................................
دستهایمان را
ازقفسه ی اتاق های سیاست
بیرون بکشیم
واندکی نیز به انسانیت بیاندیشیم
............................................
............................................
عسل کدام مان شیرین تراست
این سوالی است
که توباهربوسه ای
ازلبهایم می پرسی؟!
...........................................
..........................................
شعرفقط !
با واژه های عاشقانه زیباست
پای خودرا
ازسیاست بیرون بکشید
این راسهراب بمن گفت
...................................
.................................
تمام عمرمن
امشب ام است
مگرنه این است
تومهمان دلم ای
..................................
..................................
سرزمینم!
درشعرهم نمی شناسم ات
چنان مویت سپید
وصورت ات چروک شده
کمک نیاز دارید؟ 
چت از طریق واتساپ